امتیاز موضوع:
  • 1 رای - 5 میانگین
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
فقه اهداء عضو
#1
تقاضامندم این بحث رو با عنایت ویژه ای بحث نمایید. چرا که مرگ و زندگی بسیاری از مومنان وابسته به این بحث می باشد.
من فقط می خواستم شروع کننده این بحث باشم.
مخصوصا درمورد مرگ مغزی مدنظرم هست.
بنابر این که مرگ مغزی، مرگ فقهی نباشد، باز به نظر می رسد حفظ جان مومن دیگر شرعا ترجیح دارد. چرا که ظاهرا مورد تزاحم می باشد بر حفظ جان دو انسان همانند انقاذ غریقین. در اینجا حیات یکی بسیار برتر از دیگری است. به همین خاطر نظر ابتدایی بنده وجوب است.
فکر کنم مقداری بتوان به بحث سقط جنین برای حفظ جان مادر این مورد را تنظیر کرد. 
(البته به نظر اینجا اولویت بسیار بیشتری بر حفظ جان غیر مرگ مغزی شده وجود دارد)
با توجه به اهمیت موضوع خواهشمندم که دوستان هم اهتمام به این بحث داشته باشند.
پاسخ
#2
سلام
قانون تزاحم نسبت به قتل نفس جاری نیست و الا اگر یک نفر را که مرگ مغذی نیست تکه تکه کنیم و اعضایش را اهدا کنیم می توانیم جان عده ای را نجات دهیم.امثله ای هم که ذکر نمودید همگی در ترجیح نجات دادن افراد است نه کشتن آنها و اگر بگوییم مرگ مغذی زنده است یعنی او را بکشیم تا دیگری را نجات دهیم که این کار مسلما از نظر شرع حرام است شاید ادله نفی تقیه در جان هم شاهد آن باشد
اما اگر مرده باشد تکه کردن او و اهدای عضوش نیاز به اجازه هم ندارد و شاید بتوان گفت بر هر کسی واجب است.
پاسخ
 سپاس شده توسط ارادتمند آیت الله مکارم
#3
(25-بهمن-1398, 22:46)مومن نوشته: سلام
قانون تزاحم نسبت به قتل نفس جاری نیست و الا اگر یک نفر را که مرگ مغذی نیست تکه تکه کنیم و اعضایش را اهدا کنیم می توانیم جان عده ای را نجات دهیم.امثله ای هم که ذکر نمودید همگی در ترجیح نجات دادن افراد است نه کشتن آنها و اگر بگوییم مرگ مغذی زنده است یعنی او را بکشیم تا دیگری را نجات دهیم که این کار مسلما از نظر شرع حرام است شاید ادله نفی تقیه در جان هم شاهد آن باشد
اما اگر مرده باشد تکه کردن او و اهدای عضوش نیاز به اجازه هم ندارد و شاید بتوان گفت بر هر کسی واجب است.

در مثال سقط جنین، جنین را واقعا می کشند.
مگر احکام شریعت تابع مصالح و مفاسد نیست و از این ملاکات پیروی نمی کنند؟!!!
سوال: اگر شخصی مکره شود بین این که انسان محتضر و درحال مرگی را بکشد و این که مومن یا مومنانی کشته شوند، نباید انسان محتضر را که دقائقی دیگر خودش می میرد، بکشد؟!
پاسخ
#4
بحث رو بدون تفصیل بیان نباید کرد. نکته تقیه بخاطر اشتمال بر علت کلی مفید بود و ان اینکه حقن دما و حفظ اساس مذهب یا نظام اسلام مثل کشتن سپر انسانی بخاطر حفظ جان رزمندگان و مترتب بر اون حفظ نظام و انقلاب گرچه تعدادی هرچند شیعه به قتل برسن
پس وجوب در قتل هم داریم اما در اهم و مهم وگرنه میان مادر و فرزند و غریقین فرقی نیست و عدم اعتنا به یکی مقدمه قتل و اعانه بر اون هست که حرامه
بنابراین میان دو جان هیچ فرقی نیست و ظن به ادامه حیات به شرط عدم مانع دلیل شرعی نیست و استحسان هست زیرا نظر طبیب اماره و بعضا خطا هست و عین دلیل شرع و مساوق با اون نیست که در جواز سقط هاشون می بینیم پس دلیلی بر اهمیت طرفی نداریم
چه بسا همون شخص از کما نجات پیدا کرده و بیشتر از جوانی عمر کند
اما اگر اطمینان کردیم تقدیم جان یکی بر دیگری اهمیت بیشتری دارد مثلا امام یا پیشوای جامعه اسلامی یا دارای هر مصلحت اهم دیگری باشد
اینجا وجوب و عدم اجازه مطرح میشه. وگرنه بطور عادی کشتن حرام و در تقیه بین جان خود یا دیگری یا انقاذ غریقین مخیریم و وجوب طرفی درکار نیست.
پاسخ
#5
(10-اسفند-1398, 01:25)mums2911 نوشته: بحث رو بدون تفصیل بیان نباید کرد. نکته تقیه بخاطر اشتمال بر علت کلی مفید بود و ان اینکه حقن دما و حفظ اساس مذهب یا نظام اسلام مثل کشتن سپر انسانی بخاطر حفظ جان رزمندگان و مترتب بر اون حفظ نظام و انقلاب گرچه تعدادی هرچند شیعه به قتل برسن
پس وجوب در قتل هم داریم اما در اهم و مهم وگرنه میان مادر و فرزند و غریقین فرقی نیست و عدم اعتنا به یکی مقدمه قتل و اعانه بر اون هست که حرامه
بنابراین میان دو جان هیچ فرقی نیست و ظن به ادامه حیات به شرط عدم مانع دلیل شرعی نیست و استحسان هست زیرا نظر طبیب اماره و بعضا خطا هست و عین دلیل شرع و مساوق با اون نیست که در جواز سقط هاشون می بینیم پس دلیلی بر اهمیت طرفی نداریم
چه بسا همون شخص از کما نجات پیدا کرده و بیشتر از جوانی عمر کند
اما اگر اطمینان کردیم تقدیم جان یکی بر دیگری اهمیت بیشتری دارد مثلا امام یا پیشوای جامعه اسلامی یا دارای هر مصلحت اهم دیگری باشد
اینجا وجوب و عدم اجازه مطرح میشه. وگرنه بطور عادی کشتن حرام و در تقیه بین جان خود یا دیگری یا انقاذ غریقین مخیریم و وجوب طرفی درکار نیست.
 اگه دروس خارج اصول تزاحم رو ملاجظه کنید، می بینید خیلی از بزرگان قائل به ترجیح به احتمال یا محتمل بالاتر می باشند. کما این که در دوران بین محذورین بین حرمت و وجوب، بعض اعلام باز آن که احتمال یا محتمل بالاتری دارد، اخذ می کنند.
پاسخ


پرش به انجمن:


کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان