امتیاز موضوع:
  • 0 رای - 0 میانگین
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
ضعف سند صدوق به معاویة بن وهب
#1
ضعف سند صدوق به معاویة بن وهب
 
گفته شده است: «سند صدوق به معاویة بن وهب که در مشیخه ذکر شده است ضعیف است؛ چرا که سند مذکور مشتمل بر «محمد بن علی ماجیلویه»ی است که توثیق ندارد».
 
به نظر استاد شهیدی اشکال مذکور قابل دفع است به این که گفته شود: هر چند محمد بن علی ماجیلویه فاقد توثیق خاص است اما وی از زمره مشایخ صدوق است که صدوق روایات بسیاری از وی نقل کرده و در طرق متعددی از طرق صدوق به کتب و روایات اصحاب واقع شده و مکررا مورد ترضی صدوق واقع شده است.
 
مجموع امور مذکور اماره ای است عرفیه بر اعتماد صدوق به نسبت به وی، و لااقل این است که وی نزد شیخ صدوق حسن ظاهر داشته و حسن ظاهر اماره بر عدالتی است که اخص از وثاقت می باشد؛ جرا که عدالت مساوق با تحرز از کذب و گناهان دیگر است. فلذا به محمد بن علی ماجیلویه ثقه بوده و بالتالی سند صدوق به معاویه بن وهب خالی از خلل است.
 
 
پاسخ
#2
(17-فروردين-1399, 22:15)هادی اسکندری نوشته: ضعف سند صدوق به معاویة بن وهب
 
گفته شده است: «سند صدوق به معاویة بن وهب که در مشیخه ذکر شده است ضعیف است؛ چرا که سند مذکور مشتمل بر «محمد بن علی ماجیلویه»ی است که توثیق ندارد».
 
به نظر استاد شهیدی اشکال مذکور قابل دفع است به این که گفته شود: هر چند محمد بن علی ماجیلویه فاقد توثیق خاص است اما وی از زمره مشایخ صدوق است که صدوق روایات بسیاری از وی نقل کرده و در طرق متعددی از طرق صدوق به کتب و روایات اصحاب واقع شده و مکررا مورد ترضی صدوق واقع شده است.
 
مجموع امور مذکور اماره ای است عرفیه بر اعتماد صدوق به نسبت به وی، و لااقل این است که وی نزد شیخ صدوق حسن ظاهر داشته و حسن ظاهر اماره بر عدالتی است که اخص از وثاقت می باشد؛ جرا که عدالت مساوق با تحرز از کذب و گناهان دیگر است. فلذا به محمد بن علی ماجیلویه ثقه بوده و بالتالی سند صدوق به معاویه بن وهب خالی از خلل است.
 
 
مجموعه اماراتی که ذکر شد فقط در کلام صدوق است و اگر اماراتی از کلام دیگران پیدا شود بهتر است ممکن است شیخ در مورد او خطا کرده باشد در نتیجه نیاز به اماره از کلام دیگران داریم.
پاسخ
#3
(19-فروردين-1399, 21:46)مهدی خسروبیگی نوشته:
(17-فروردين-1399, 22:15)هادی اسکندری نوشته: ضعف سند صدوق به معاویة بن وهب
 
گفته شده است: «سند صدوق به معاویة بن وهب که در مشیخه ذکر شده است ضعیف است؛ چرا که سند مذکور مشتمل بر «محمد بن علی ماجیلویه»ی است که توثیق ندارد».
 
به نظر استاد شهیدی اشکال مذکور قابل دفع است به این که گفته شود: هر چند محمد بن علی ماجیلویه فاقد توثیق خاص است اما وی از زمره مشایخ صدوق است که صدوق روایات بسیاری از وی نقل کرده و در طرق متعددی از طرق صدوق به کتب و روایات اصحاب واقع شده و مکررا مورد ترضی صدوق واقع شده است.
 
مجموع امور مذکور اماره ای است عرفیه بر اعتماد صدوق به نسبت به وی، و لااقل این است که وی نزد شیخ صدوق حسن ظاهر داشته و حسن ظاهر اماره بر عدالتی است که اخص از وثاقت می باشد؛ جرا که عدالت مساوق با تحرز از کذب و گناهان دیگر است. فلذا به محمد بن علی ماجیلویه ثقه بوده و بالتالی سند صدوق به معاویه بن وهب خالی از خلل است.
 
 
مجموعه اماراتی که ذکر شد فقط در کلام صدوق است و اگر اماراتی از کلام دیگران پیدا شود بهتر است ممکن است شیخ در مورد او خطا کرده باشد در نتیجه نیاز به اماره از کلام دیگران داریم.
احتمال خطا در مورد اخبار حسی مخالف با اصل عقلائی مسما به اصاله عدم الخطا بوده و به چنین احتمالاتی اعتنا نمی شود. بله اگر ماجیلویه از جانب دیگران تضعیف شده و یا قدحی در مورد وی ثابت می بود می بایست به دنبال مرجح بودیم؛ حال آنکه وی صرفا فاقد توثیق خاص است و نه واجد قدح و تضعیف.
پاسخ


پرش به انجمن:


کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان