24-فروردين-1399, 19:16
شیخ انصاری و بنی فضال
مرحوم شیخ انصاری در صفحه ۳۶ از کتاب الصلاة خود به مناسبت ذکر روایتی از ابن فضال چنین آورده است: نقل شده است که از حسین بن روح راجع به کتب شلمغانی سؤال شد که با تکلیف در قبال کتب وی چیست؟ ایشان در جواب چنین فرمودند: «اقول فیها ما قال ابومحمد الحسن بن علی علیهما السلام و قد سئل عن کتب بنی فضال فقالوا کیف نعمل بکتبهم و بیوتنا منها ملاء فقال علیه السلام خذوا منها بما رووا و ذروا ما رأوا». این مطلب در صفحات ۳۸۹ و ۳۵۵ از کتاب الغیبة نیز آمده است.
مرحوم شیخ اعظم تمامی روایات بنی فضال را مشمول اطلاق «خذوا بما رووا» دانسته‌اند و لو این که واسطه میان بنی فضال و امام علیه‌السلام مجهول باشد.
مدعای شیخ اعظم به نظر استاد شهیدی[b][1] ناتمام است؛ چرا که:[/b]
اولا: ناقل مطلب مذکور، عبدالله کوفی خادم حسین بن روح است که از مجاهیل است؛ فلذا سند نقل مذکور ضعیف است.
ثانیا: ظاهر تعبیر «خذوا ما رووا و ذورا ما رأوا» این است که فساد بنی فضال مانع از عمل به روایات آنان نیست چرا که ایشان از ثقات می‌باشند هر چند فساد عقیده داشته باشند. نه این‌که دلالت بر حجیت مطلق روایات بنی فضال کند؛ چرا که این مطلب موقوف به استقراء تامی است که احراز کند بنی فضال هیچ روایت مرسل و مسندی از ضعفاء نقل نکرده اند.
[1] درس خارج فقه. ۲۸ اسفند سال ۱۳۹۸.
مرحوم شیخ انصاری در صفحه ۳۶ از کتاب الصلاة خود به مناسبت ذکر روایتی از ابن فضال چنین آورده است: نقل شده است که از حسین بن روح راجع به کتب شلمغانی سؤال شد که با تکلیف در قبال کتب وی چیست؟ ایشان در جواب چنین فرمودند: «اقول فیها ما قال ابومحمد الحسن بن علی علیهما السلام و قد سئل عن کتب بنی فضال فقالوا کیف نعمل بکتبهم و بیوتنا منها ملاء فقال علیه السلام خذوا منها بما رووا و ذروا ما رأوا». این مطلب در صفحات ۳۸۹ و ۳۵۵ از کتاب الغیبة نیز آمده است.
مرحوم شیخ اعظم تمامی روایات بنی فضال را مشمول اطلاق «خذوا بما رووا» دانسته‌اند و لو این که واسطه میان بنی فضال و امام علیه‌السلام مجهول باشد.
مدعای شیخ اعظم به نظر استاد شهیدی[b][1] ناتمام است؛ چرا که:[/b]
اولا: ناقل مطلب مذکور، عبدالله کوفی خادم حسین بن روح است که از مجاهیل است؛ فلذا سند نقل مذکور ضعیف است.
ثانیا: ظاهر تعبیر «خذوا ما رووا و ذورا ما رأوا» این است که فساد بنی فضال مانع از عمل به روایات آنان نیست چرا که ایشان از ثقات می‌باشند هر چند فساد عقیده داشته باشند. نه این‌که دلالت بر حجیت مطلق روایات بنی فضال کند؛ چرا که این مطلب موقوف به استقراء تامی است که احراز کند بنی فضال هیچ روایت مرسل و مسندی از ضعفاء نقل نکرده اند.
[1] درس خارج فقه. ۲۸ اسفند سال ۱۳۹۸.
