10-ارديبهشت-1399, 19:07
بسیاری از علمای رجال مانند علامه بحر العلوم و محقق خویی معتقدند که اگر نجاشی به مذهب و اعتقاد راوی تصریح نکند نشانه این است که او را امامی مذهب دانسته است؛ زیرا هدف اصلی او از نوشتن این کتاب مطرح کردن روایان امامی مذهب بوده است و نام بردن از نویسندگان غیر امامی استطرادی است لذا اگر مؤلفی غیر امامی باشد به مذهبش تصریح می کند. لیکن این مطلب را به صورت قاعده غالبی می توان پذیرفت زیرا در موارد متعددی دیده می شود که نسبت به اشخاصی که به طور حتم غیر امامی اند سکوت کرده است مانند: عبدالله بن بکیر و عمار ساباطی و عمرو بن سعید مدائنی که هر سه فطحی اند و احمد بن عبید الله بین خاقان که ناصبی است. ممکن است گفته شود که در این موارد به اشتهار این افراد به امامی نبودن، اعتماد کرده است؛ لذا نباید از آن قاعده کلی دست برداشت، مگر اینکه خلافش ثابت شود.پژوهشی در علم رجال ص91
