29-ارديبهشت-1399, 16:07
آقای شهیدی می گویند:
واجب است نهی از منکر در مواردی که احراز کنیم شخص غیبت کننده علی وجه محرم غیبت کرده است. اما اگر احتمال بدهیم مسوغی داشت برای این غیبت نهی از منکر واجب نیست. احتمال بدهیم که مظلوم است میخواهد غیبت کند در دفاع از خودش یا تخیل میکند که مظلوم است. ما ملزم نیستیم نهی بکنیم او را چون احراز نکردیم وقوع غیبت را علی وجه منکر. اما اگر احراز کنیم وقوع غیبت را علی وجه منکر باید نهی از منکر بکنیم با شرائط آنکه یکی از شرائط احتمال تاثیر هست.
....
در باب دفاع از مغتاب (=غیبت شونده) هم، مرحوم آقای تبریزی نظرشان به وجوب هست. آقای سیستانی فرمودند احتیاط مستحب است.
آقای شهیدی به نظر آقای سیستانی متمایل هستند.
واجب است نهی از منکر در مواردی که احراز کنیم شخص غیبت کننده علی وجه محرم غیبت کرده است. اما اگر احتمال بدهیم مسوغی داشت برای این غیبت نهی از منکر واجب نیست. احتمال بدهیم که مظلوم است میخواهد غیبت کند در دفاع از خودش یا تخیل میکند که مظلوم است. ما ملزم نیستیم نهی بکنیم او را چون احراز نکردیم وقوع غیبت را علی وجه منکر. اما اگر احراز کنیم وقوع غیبت را علی وجه منکر باید نهی از منکر بکنیم با شرائط آنکه یکی از شرائط احتمال تاثیر هست.
....
در باب دفاع از مغتاب (=غیبت شونده) هم، مرحوم آقای تبریزی نظرشان به وجوب هست. آقای سیستانی فرمودند احتیاط مستحب است.
آقای شهیدی به نظر آقای سیستانی متمایل هستند.