27-شهريور-1399, 22:10
استاد شبیری در جلسه۸ مورخ 26 شهریور فرمودند :
سابقا میگفتیم تفریع حکم به قلع درخت سمره بر لا ضرر با دال بر این نیست که از نفس لا ضرر این حکم استفاده شده و در نتیجه لا ضرر بیش از صرف تحریم را افاده کند چون اگر لا ضرر صرفا دال بر تحریم باشد مثل اینست که بگوییم ضرر زدن حرام است پس اقلع نخلها... که این جمله در واقع یک کبرای مطوی دارد و این کبرای مطوی میتواند بگونه ای باشد که این تفریع را درست کند بدون اینکه دلالت بر بیش از حرمت داشته باشد مثلا میتواند اینگونه باشد ضرر زدن حرام است و شارع می تواندبرای جلوگیری از حرام هر جا صلاح دید اقدام کند.
ولی انصاف اینست که این توجیه تکلف داشته و ظاهرا از خود لاضرر اقدام شارع برای دفع ضرر استفاده میشود.
سابقا میگفتیم تفریع حکم به قلع درخت سمره بر لا ضرر با دال بر این نیست که از نفس لا ضرر این حکم استفاده شده و در نتیجه لا ضرر بیش از صرف تحریم را افاده کند چون اگر لا ضرر صرفا دال بر تحریم باشد مثل اینست که بگوییم ضرر زدن حرام است پس اقلع نخلها... که این جمله در واقع یک کبرای مطوی دارد و این کبرای مطوی میتواند بگونه ای باشد که این تفریع را درست کند بدون اینکه دلالت بر بیش از حرمت داشته باشد مثلا میتواند اینگونه باشد ضرر زدن حرام است و شارع می تواندبرای جلوگیری از حرام هر جا صلاح دید اقدام کند.
ولی انصاف اینست که این توجیه تکلف داشته و ظاهرا از خود لاضرر اقدام شارع برای دفع ضرر استفاده میشود.