12-دي-1399, 11:36
در صحیحه ثانیه زراره در فقرات اولیه زراره سیوال میکند ظن پیدا کردم به این که نجاستی به لباسم اصابت کرد ولی نگاه کردم و ندیدم و بعد از نماز رایت فیه.
استاد فرمودند پیش فرض بحث خیلی از آقایان این است که رایت فیه همان نجاستی است که سابقا مظنون بوده لذا این سیوال پیش می آید که الآن که یقین دارد نمازش با نجاست بوده حضرت به چه اعتبار لا تنقض الیقین بالشک را فرموده اند.
ایشان بعنوان شاهد بر این که ََمفعول رایت همان نجاست نیست بلکه کلی (شیئا من النجاسه) است لذا معلوم نیست لباسش در نماز نجس بوده باشد به ذیل روایت تمسک کردند که وقتی زراره سیوال می کند (ان رایته فی ثوبی و انا فی الصلاه) حضرت در پاسخ به سیوال زراره دو شق را مطرح می فرماید که یک شقش حالت شک در این همانی نجاست مکشوفه با همان نجاست سابق است پس نمی توان از حذف مفعول در (رایت فیه) این نتیجه را گرفت که این نجاست همان نجاست سابق است حتی اگر ضمیر ذکر شود.
اقول:
به نظر می رسد مقایسه صدر و ذیل مع الفارق است چون در صدر قبل از دیدن نجاست ظن به اصابه را مطرح کرده که متعارفا علم حاصل می شود به این همانی ولی در ذیل حضرت در شق دوم می فرماید ان لم تشک ثم رایته رطبا فی الصلاه که در اینجا متعارفا علم حاصل نمی شود.
استاد فرمودند پیش فرض بحث خیلی از آقایان این است که رایت فیه همان نجاستی است که سابقا مظنون بوده لذا این سیوال پیش می آید که الآن که یقین دارد نمازش با نجاست بوده حضرت به چه اعتبار لا تنقض الیقین بالشک را فرموده اند.
ایشان بعنوان شاهد بر این که ََمفعول رایت همان نجاست نیست بلکه کلی (شیئا من النجاسه) است لذا معلوم نیست لباسش در نماز نجس بوده باشد به ذیل روایت تمسک کردند که وقتی زراره سیوال می کند (ان رایته فی ثوبی و انا فی الصلاه) حضرت در پاسخ به سیوال زراره دو شق را مطرح می فرماید که یک شقش حالت شک در این همانی نجاست مکشوفه با همان نجاست سابق است پس نمی توان از حذف مفعول در (رایت فیه) این نتیجه را گرفت که این نجاست همان نجاست سابق است حتی اگر ضمیر ذکر شود.
اقول:
به نظر می رسد مقایسه صدر و ذیل مع الفارق است چون در صدر قبل از دیدن نجاست ظن به اصابه را مطرح کرده که متعارفا علم حاصل می شود به این همانی ولی در ذیل حضرت در شق دوم می فرماید ان لم تشک ثم رایته رطبا فی الصلاه که در اینجا متعارفا علم حاصل نمی شود.