19-دي-1399, 20:17
استاد فرمودند برخی موارد اصل مثبت است که روشن است حجت است مثلا در شب آخر رمضان که شک در دخول شوال داریم و استصحاب رمضان می کنیم مسلما فردایش را اول شوال قرار داده و نماز عید می خوانیم و احکام آن را مترتب می کنیم در حالیکه علی القاعده استصحاب بقای رمضان اثبات نمی کند فردایش عید فطر است.
مثال دیگر مربوط به اعمال حج است که وقتی در دخول ذیحجه شک می کنیم و استصحاب عدمش را می کنیم فردایش را اول ذیحجه و روز بعد را دوم و همینطور به نهم ذیحجه که می رسد وقوف در عرفات را انجام می دهیم بعد احکام مشعر و... در حالی که علی القاعده استصحاب عدم ذیحجه اثبات نمی کند روز اول بودن و دوم بودن و... نهم بودن و... را.
لذا برخی موارد اصل مثبت است که کاملا متعارف بوده و نباید همه مثبتات را یکسان ملاحظه کرد.
مثال دیگر مربوط به اعمال حج است که وقتی در دخول ذیحجه شک می کنیم و استصحاب عدمش را می کنیم فردایش را اول ذیحجه و روز بعد را دوم و همینطور به نهم ذیحجه که می رسد وقوف در عرفات را انجام می دهیم بعد احکام مشعر و... در حالی که علی القاعده استصحاب عدم ذیحجه اثبات نمی کند روز اول بودن و دوم بودن و... نهم بودن و... را.
لذا برخی موارد اصل مثبت است که کاملا متعارف بوده و نباید همه مثبتات را یکسان ملاحظه کرد.