امتیاز موضوع:
  • 1 رای - 4 میانگین
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
قوله: يستحبّ للرّجل أن يأتي أهله أوّل ليلة.
#1
قوله: يستحبّ للرّجل أن يأتي أهله أوّل ليلة. ج5 ص 97
أقول: سؤالی که در اینجا مطرح می شود، این است که چگونه حضرت، از «اُحلّ» در آیه شریفه إستحباب را برداشت کرده است.
برخی گفته اند: وجه آن، این است که «إنّ الله یحبّ أن یؤخذ برخصه کما یحبّ أن یؤخذ بعزائمه» که این مضمون در برخی از روایات وجود دارد.
مخصوصاً رخصت هایی که بعد از تحریم قرار داده شده است؛ زیرا در این موارد، نوعی منّت و إحسان بر عباد وجود دارد و ردّ إحسان نیکو نیست.
امّا اینکه حضرت آیه را بر خصوص شب اوّل تطبیق فرمودند، شاید به این خاطر باشد که قبول این إحسان به صورت فوری صورت بگیرد.
إن قلتَ: شاید حضرت در این روایت، امر به جماع فرموده و در مقام توهّم حظر بوده که دالّ بر خصوص جواز است، ولی راوی به اشتباه از این أمر، إستحباب فهمیده و به صورت نقل به معنا عبارت «یستحبّ» را نقل کرده است، پس تهافت بین روایت و آیه از بین می رود.
قلتُ: در اینجا این مطلب محتمل نیست؛ زیرا در این روایت، قید شب اوّل ذکر شده، در حالی که طبق این إحتمال، شب اوّل خصوصیّتی ندارد.
 إن قلتَ: إحتمال دارد وجه آن، این باشد که چون حکم اوّلی وطی زوجه مستحبّ است و ماه رمضان از آن إستثناء شده بود، وقتی حرمت آن در ماه رمضان نسخ مرتفع می شود، متفاهم عرفی از دلیل ناسخ، این است که حکم اوّلی یعنی إستحباب، حکم آن گردد.
قلتُ: همان جواب قبلی در اینجا نیز جاری می شود، یعنی طبق این معنا، شب اوّل خصوصیّتی نخواهد داشت.
پاسخ


موضوعات مشابه ...
موضوع نویسنده پاسخ بازدید آخرین ارسال
  قوله: لأنّ الأصل بقاء ما وجب. سید حسین منافی 0 3,044 2-آذر-1395, 18:35
آخرین ارسال: سید حسین منافی

پرش به انجمن:


کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان