9-اسفند-1395, 15:41
س:اینکه اقای خوئی حالا بحث شهرت را قبول نکردند ولی خودشان آمدند اسناد کامل الزیارات ، وثاقت عام دارد ، آن را قبول کردند این چه میشود
ج:کامل الزیارات را که برگشتند حالا علی بن ابراهیم را میفرمودید باز بهتر بود چون علی بن ابراهیم را تا اخر مانده بودند کامل الزیارات را که برگشتند بله خب ایشان هم روی همین نکته ایشان میگویند من از این عبارت این را می فهمم و لو مشهور نفهمیدند . البته بحث کامل الزیارات این نیست که حالا ایشان عبارت کامل الزیارات را تا اون جایی که من میدانم اولین بار مرحوم صاحب وسائل آورده 400 سال قبل از ایشان صاحب وسائل شواهدی و قرائنی براین که این ها ، روایت را قبول داشتند من جمله عبارت کامل الزیارات را آورده من جمله عبارت احتجاج را آورده من جمله عبارت علی بن ابراهیم را آورده بعد ها مرحوم صاحب مستدرک هم آورده مستدرک هم یکی از استدلال هاش برای وثاقت علی بن ابراهیم ، وجودش در تفسیر است خب برای ابراهیم بن هاشم معذرت میخواهم و اضافه بر آن ، مزار ابن المشهدی را اضافه کرده یک چند تا هم مرحوم حاجی نوری در مستدرک....اختصاص به آقای خوئی ندارد اولش هم ایشان نیست مبدعش هم ایشان نیست بله علی ای حال حالا فعلا خیلی وارد این بحث ها نشویم خود شما به حد کافی بحث هایمان طولانی هست دیگر حالا این ها خیلی بحث را مانع میشود عرض کنم خدمتان اهل سنت ندارند این بحث حجیت ....یعنی این که خبر ، کاسریت و جابریت به عمل به شهرت عملی یعنی فتوا مرادشان از کلمه عمل ، نه عمل خارجی ، فتوا به شهرت فتوا بر طبق حدیث این جا را عملی گفتند نگفتند فتوا چون شهرت فتوایی پیششان جایی ست که یک فتوا ، مشهور باشد و دلیل نداشته باشد اون را شهرت فتوایی میگویند اما فتوا بر طبق روایت را می گویند عمل به آن روایت پس مرادشان از شهرت عملی یعنی عملا مشهور علماء ما به این روایت ضعیف فتوا داده اند یا از روایت صحیح اعراض کرده اند این ، مرادشان از شهرت عملی ست اما اگر فتواشان بر یک چیز باشد و دلیل نداشته باشد ، آن را شهرت فتوایی می گویند اصطلاح شهرت فتوایی را برا آن به کا ر میبرند به هر حال وارد اصل بحث بشویم این مساله به اصطلاح در ما نحن فیه برگردیم به ما نحن فیه در باب مجهول المالک ، عرض کردیم تا این جا ، مطالب روشن شد حالا داشتیم یکی یکی مجموعه مطالب ...ضمان ید پیش ما ثابت نشد و دلیل علی الید ما اخذت حتی حدیث مشهور بین اهل سنت هم نیست و از زمان شیخ طوسی در کتاب خلاف ایشان وارد فقه شیعه شده این که قدماء اصحاب به این روایت عمل کردند که جابرضعف سند باشد ، این هم روشن نیست اصولا مبانی مرحوم شیخ طوسی برای ما کاملا واضح است هیچ جای ابهام در شخصیت علمی ایشان ما نداریم می دانیم چنین روایتی در کتاب خلاف آورده و چرا در جای دیگر نیاوردند و اصولا این روایت هیچ اصلی در روایات اهل بیت اشاره به او ندارد بلکه روایات عاریه به نظر ما نافی اون هست توضیحاتش گذشت اصلش و فرعش و خصوصیاتش و این ها ، این، اثباتش مشکل است مضافا این که عرض کردیم اقای خوئی از قول مرحوم نائینی نقل میکند من ندیدم جای دیگر ایشان نقل میکند توی اینجا که نائینی فرمودن مراد ید ، ید عدوانی ست من هم در ذهنم بود این مناقشه خیال میکردم به ذهن خودم رسیده حالا اقای خوئی می فرمایند که اقای نائینی هم عقیده اش هم این است پس این روایت موردش مطلق ید نیست خصوص ید عدوانی ست و این که ید عدوانی ضامن است این سیره عقلاء هم هست احتیاج به دلیل لفظی نداریم این سیره عقلاءست که ید عدوانی ضامن است
س:به چه دلیل عدوانی
ج:چون دارد علی الید ما اخذت علی آمده و اخذت آمده
س:یدش ید امانی بوده یعنی
ج:نه آقایان ید را مطلق گرفته اند اما این معنا می گوید اصلا ید عدوانی ضامن است اصلا ربطی به مطلق ید ندارد
علی ای حال این روایت مبارکه عده ای از مشکلات دارد مشکلات دلالی هم دارد به نظر ما که اصلا قابل اعتماد نیست عرض کردم اهل سنت هم منفردا از حسن بصری از قول سمره بن جندب که ادعاء کرده چون یک مدتی والی بصره بوده که خیلی هم آدم کشتند اون مدت که در منبر که می رفته ایشان میگوید مثلا از او شنیدم تازه عده ای از محققین اهل سنت یعنی از علماء اهل سنت نمیگویم از محققین ، از اهل سنت ، معتقدند که اصلا حسن بصری ،خودش از سمره نشنیده این معلوم میشود چون او مثلا دست به کار خاصی میزده و سمره خب معروف است آدم...
س:مگر می تواند اصلا بشنود
ج:چرا خب منبر دیگر صحبت کرده ایشان از...
س:میخواهم بگویم این ها وحدت عصر داشتند مگر
ج:بله قطعا
س:نه حسن بصری
ج:ای بابا حسن بصری از سال 39 وارد بصره شده سمره 58،59 است
س:سمره در زمان پیامبر نبوده مگر استاد
ج:والی بصره عرض میکنم شما مثل این که کلمه من به گوشتان نرسیده ولایت بصره که زمان رسول الله اصلا بصره زمان رسول الله نبود عرض کنم که جای بصره بود عنوان بصره جزء مدن اسلامی هست به قول آقایون مثل کوفه این ها را اصطلاحا شهرهای اسلامی میگویند اصطلاحی دارند شهرهای اسلامی مثل واسط هاشمیه مثل بغداد اصلا بغداد وجود نداشت بغداد در اسلام ساخته شد علی ای کیف ما کان بصر ه هم مال بعد از ...زمان عمر ساخته شد مال مدن اسلامیه است زمان پیامبر نبود عرض کنم که حسن بصری یعنی معلوم میشود که حسن اصلا پای منبر سمره هم نبوده که حالا از ....ظاهرا برایش نقل کردند عرض کرم ما الآن آقایونی که صوفیه هستند طرق زیادی دارد در صوفیه نمیخواهم فعلا وارد طرق خرقه هایشان بشویم برمی گردد به حسن بصری عن علی علیه السلام این دروغ است تمامش دروغ است اصلا حسن بصری با امیر المومنین روبه رو نشده یا در روایات شیعه ی ما این هایی که ضد تصوف اند که حضرت امیر به حسن گفت لکل امه سامری و انت سامری هذه الامه این هم دروغ است اصولا حسن بصری از ایران سال 39 وارد بصره شد که امیر المومنین کوفه بودند سال 40 هم که حضرت شهید شدند اصلا به کوفه نیامده حضرت را اصلا ندیده با هم روبه رو هم نشدند تمام این قضایی که نقل شده دروغ است واساس ندارد راجع به سمره هم همین را نوشتند نوشتند درست است حسن در بصره بود و سمره والی بوده و فرض کن مثلا نماز جمعه میخواند لکن این ها را حسن از سمره نشنیده این هم یک مشکل دیگر اصلا در سماع حسن از ابو هریره هم کلام است با اینکه قطعا درکش کرده حسن بصری قطعا ابو هریره را درک کرده اما در این که آیا از او شنیده یا نه سماع دارد یا نه دراین محل کلام است
ادامه دارد....
ج:کامل الزیارات را که برگشتند حالا علی بن ابراهیم را میفرمودید باز بهتر بود چون علی بن ابراهیم را تا اخر مانده بودند کامل الزیارات را که برگشتند بله خب ایشان هم روی همین نکته ایشان میگویند من از این عبارت این را می فهمم و لو مشهور نفهمیدند . البته بحث کامل الزیارات این نیست که حالا ایشان عبارت کامل الزیارات را تا اون جایی که من میدانم اولین بار مرحوم صاحب وسائل آورده 400 سال قبل از ایشان صاحب وسائل شواهدی و قرائنی براین که این ها ، روایت را قبول داشتند من جمله عبارت کامل الزیارات را آورده من جمله عبارت احتجاج را آورده من جمله عبارت علی بن ابراهیم را آورده بعد ها مرحوم صاحب مستدرک هم آورده مستدرک هم یکی از استدلال هاش برای وثاقت علی بن ابراهیم ، وجودش در تفسیر است خب برای ابراهیم بن هاشم معذرت میخواهم و اضافه بر آن ، مزار ابن المشهدی را اضافه کرده یک چند تا هم مرحوم حاجی نوری در مستدرک....اختصاص به آقای خوئی ندارد اولش هم ایشان نیست مبدعش هم ایشان نیست بله علی ای حال حالا فعلا خیلی وارد این بحث ها نشویم خود شما به حد کافی بحث هایمان طولانی هست دیگر حالا این ها خیلی بحث را مانع میشود عرض کنم خدمتان اهل سنت ندارند این بحث حجیت ....یعنی این که خبر ، کاسریت و جابریت به عمل به شهرت عملی یعنی فتوا مرادشان از کلمه عمل ، نه عمل خارجی ، فتوا به شهرت فتوا بر طبق حدیث این جا را عملی گفتند نگفتند فتوا چون شهرت فتوایی پیششان جایی ست که یک فتوا ، مشهور باشد و دلیل نداشته باشد اون را شهرت فتوایی میگویند اما فتوا بر طبق روایت را می گویند عمل به آن روایت پس مرادشان از شهرت عملی یعنی عملا مشهور علماء ما به این روایت ضعیف فتوا داده اند یا از روایت صحیح اعراض کرده اند این ، مرادشان از شهرت عملی ست اما اگر فتواشان بر یک چیز باشد و دلیل نداشته باشد ، آن را شهرت فتوایی می گویند اصطلاح شهرت فتوایی را برا آن به کا ر میبرند به هر حال وارد اصل بحث بشویم این مساله به اصطلاح در ما نحن فیه برگردیم به ما نحن فیه در باب مجهول المالک ، عرض کردیم تا این جا ، مطالب روشن شد حالا داشتیم یکی یکی مجموعه مطالب ...ضمان ید پیش ما ثابت نشد و دلیل علی الید ما اخذت حتی حدیث مشهور بین اهل سنت هم نیست و از زمان شیخ طوسی در کتاب خلاف ایشان وارد فقه شیعه شده این که قدماء اصحاب به این روایت عمل کردند که جابرضعف سند باشد ، این هم روشن نیست اصولا مبانی مرحوم شیخ طوسی برای ما کاملا واضح است هیچ جای ابهام در شخصیت علمی ایشان ما نداریم می دانیم چنین روایتی در کتاب خلاف آورده و چرا در جای دیگر نیاوردند و اصولا این روایت هیچ اصلی در روایات اهل بیت اشاره به او ندارد بلکه روایات عاریه به نظر ما نافی اون هست توضیحاتش گذشت اصلش و فرعش و خصوصیاتش و این ها ، این، اثباتش مشکل است مضافا این که عرض کردیم اقای خوئی از قول مرحوم نائینی نقل میکند من ندیدم جای دیگر ایشان نقل میکند توی اینجا که نائینی فرمودن مراد ید ، ید عدوانی ست من هم در ذهنم بود این مناقشه خیال میکردم به ذهن خودم رسیده حالا اقای خوئی می فرمایند که اقای نائینی هم عقیده اش هم این است پس این روایت موردش مطلق ید نیست خصوص ید عدوانی ست و این که ید عدوانی ضامن است این سیره عقلاء هم هست احتیاج به دلیل لفظی نداریم این سیره عقلاءست که ید عدوانی ضامن است
س:به چه دلیل عدوانی
ج:چون دارد علی الید ما اخذت علی آمده و اخذت آمده
س:یدش ید امانی بوده یعنی
ج:نه آقایان ید را مطلق گرفته اند اما این معنا می گوید اصلا ید عدوانی ضامن است اصلا ربطی به مطلق ید ندارد
علی ای حال این روایت مبارکه عده ای از مشکلات دارد مشکلات دلالی هم دارد به نظر ما که اصلا قابل اعتماد نیست عرض کردم اهل سنت هم منفردا از حسن بصری از قول سمره بن جندب که ادعاء کرده چون یک مدتی والی بصره بوده که خیلی هم آدم کشتند اون مدت که در منبر که می رفته ایشان میگوید مثلا از او شنیدم تازه عده ای از محققین اهل سنت یعنی از علماء اهل سنت نمیگویم از محققین ، از اهل سنت ، معتقدند که اصلا حسن بصری ،خودش از سمره نشنیده این معلوم میشود چون او مثلا دست به کار خاصی میزده و سمره خب معروف است آدم...
س:مگر می تواند اصلا بشنود
ج:چرا خب منبر دیگر صحبت کرده ایشان از...
س:میخواهم بگویم این ها وحدت عصر داشتند مگر
ج:بله قطعا
س:نه حسن بصری
ج:ای بابا حسن بصری از سال 39 وارد بصره شده سمره 58،59 است
س:سمره در زمان پیامبر نبوده مگر استاد
ج:والی بصره عرض میکنم شما مثل این که کلمه من به گوشتان نرسیده ولایت بصره که زمان رسول الله اصلا بصره زمان رسول الله نبود عرض کنم که جای بصره بود عنوان بصره جزء مدن اسلامی هست به قول آقایون مثل کوفه این ها را اصطلاحا شهرهای اسلامی میگویند اصطلاحی دارند شهرهای اسلامی مثل واسط هاشمیه مثل بغداد اصلا بغداد وجود نداشت بغداد در اسلام ساخته شد علی ای کیف ما کان بصر ه هم مال بعد از ...زمان عمر ساخته شد مال مدن اسلامیه است زمان پیامبر نبود عرض کنم که حسن بصری یعنی معلوم میشود که حسن اصلا پای منبر سمره هم نبوده که حالا از ....ظاهرا برایش نقل کردند عرض کرم ما الآن آقایونی که صوفیه هستند طرق زیادی دارد در صوفیه نمیخواهم فعلا وارد طرق خرقه هایشان بشویم برمی گردد به حسن بصری عن علی علیه السلام این دروغ است تمامش دروغ است اصلا حسن بصری با امیر المومنین روبه رو نشده یا در روایات شیعه ی ما این هایی که ضد تصوف اند که حضرت امیر به حسن گفت لکل امه سامری و انت سامری هذه الامه این هم دروغ است اصولا حسن بصری از ایران سال 39 وارد بصره شد که امیر المومنین کوفه بودند سال 40 هم که حضرت شهید شدند اصلا به کوفه نیامده حضرت را اصلا ندیده با هم روبه رو هم نشدند تمام این قضایی که نقل شده دروغ است واساس ندارد راجع به سمره هم همین را نوشتند نوشتند درست است حسن در بصره بود و سمره والی بوده و فرض کن مثلا نماز جمعه میخواند لکن این ها را حسن از سمره نشنیده این هم یک مشکل دیگر اصلا در سماع حسن از ابو هریره هم کلام است با اینکه قطعا درکش کرده حسن بصری قطعا ابو هریره را درک کرده اما در این که آیا از او شنیده یا نه سماع دارد یا نه دراین محل کلام است
ادامه دارد....
