در صحیحه محمد بن مسلم از امام باقر (ع) آمده است که «جَاءَتِ امْرَأَةٌ إِلَى النَّبِيِّ ص فَقَالَتْ زَوِّجْنِي فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ لِهَذِهِ فَقَامَ رَجُلٌ فَقَالَ أَنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ زَوِّجْنِيهَا فَقَالَ مَا تُعْطِيهَا فَقَالَ مَا لِي شَيْءٌ فَقَالَ لَا قَالَ فَأَعَادَتْ فَأَعَادَ رَسُولُ اللَّهِ ص الْكَلَامَ فَلَمْ يَقُمْ أَحَدٌ غَيْرُ الرَّجُلِ ثُمَّ أَعَادَتْ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص فِي الْمَرَّةِ الثَّالِثَةِ أَ تُحْسِنُ مِنَ الْقُرْآنِ شَيْئاً قَالَ نَعَمْ فَقَالَ قَدْ زَوَّجْتُكَهَا عَلَى مَا تُحْسِنُ مِنَ الْقُرْآنِ فَعَلِّمْهَا إِيَّاهُ»
ظاهر صحیحه آن است که غرر در مهر عقد دائم جایز است. زیرا پیامبر(ص) از مرد پرسید که از قرآن چیزی بلد هستی؟ او هم عرض کرد بله و مقدار آن را مشخص نکرد. پیامبر (ص) نیز بدون آنکه علم پیدا کنند که چه مقدار از قرآن را می‌داند، تعلیم مقداری که بلد است را به عنوان مهر قرار دادند. مورد صحیحه هر چند قرآن است اما الغاء خصوصیت می‌شود به هر چیز دیگری که مهر قرار گرفته باشد. البته مورد آن عقد دائم است و از این نمی‌شود تعدی کرد.
منابع
الكافي (ط - الإسلامية)، ج5، ص: 380
این روایت از این جهت در مقام بیان نیست. پیامبر میپرسد که بلدی قران بخوانی. او هم میگوید بله. مقاوله قبل از عقد نکاح است. به احتمال زیاد مقدارش را در ضمن عقد معلوم میکردند. اصل سواد را پرسیده است. این هم جای سوال دارد چون اگر سواد نداشته باشد دیگر نوبت به تعیین هم نمیرسد.
علاوه بر این، این روایت دال بر جواز تقدم قبول است در حالی که معمولا فتوا نمیدهند. خود این کشف میکند که این روایت در مقام ایجاب عقد نبوده است بلکه در مقام مقاوله قبل از عقد بوده است. میخواسته شوهر برای این زن پیدا کند و بعد عقد را بخواند
(29-آذر-1401, 20:09)خیشه نوشته: [ -> ]این روایت از این جهت در مقام بیان نیست. پیامبر میپرسد که بلدی قران بخوانی. او هم میگوید بله. مقاوله قبل از عقد نکاح است. به احتمال زیاد مقدارش را در ضمن عقد معلوم میکردند. اصل سواد را پرسیده است. این هم جای سوال دارد چون اگر سواد نداشته باشد دیگر نوبت به تعیین هم نمیرسد.
علاوه بر این، این روایت دال بر جواز تقدم قبول است در حالی که معمولا فتوا نمیدهند. خود این کشف میکند که این روایت در مقام ایجاب عقد نبوده است بلکه در مقام مقاوله قبل از عقد بوده است. میخواسته شوهر برای این زن پیدا کند و بعد عقد را بخواند
ذیل روایت دارد «
قد زوّجتکها علی ما تحسن من القرآن فعلّمها ایاه» این انشاء عقد توسط پیامبر صل الله علیة و آله است.
نهایتا غرر در خصوص تعلیم قرآن جایز باشد و الغای خصوصیت به غیر آن مشکل است.