(27-بهمن-1397, 23:51)فطرس نوشته: 1. وجه اول: فرد تسبیبی
به این معنا که از راه امر کردن غیر به امر به معروف، یک فرد تسبیبی درست می شود که این فرد تسبیبی، همان فرد امر به معروف خود شخص است و از آن جایی که در امر به معروف خود باید ترتیب شروع از خفیف به شدید را رعایت کند، اگر امر به معرو ف دیگری در مرتبه ی خفیف اثر گذار باشد، ایکال واجب می شود.

(27-بهمن-1397, 23:51)فطرس نوشته: یکی از مسائلی که مرحوم امام خمینی قدس سره در تحریر الوسلیه مطرح فرموده اند، به کارگیری شخصی دیگر برای انجام امر به معروف و نهی از منکر با مرتبه ای خفیف تر است. ایشان چنین می فرمایند:
مسألة 10 لو حصل المطلوب بالمرتبة الدانية من شخص و بالمرتبة التي فوقها من آخر‌
فالظاهر وجوب ما هو تكليف كل منهما كفائيا، و لا يجب الإيكال الى من حصل المطلوب منه بالمرتبة الدانية.
تحریر1  : 479
ایشان ایکال یا همان واگذار کردن امر به معروف به شخص دیگر را لازم نمی دانند.
اما استاد شب زنده دار سه وجه برای وجوب واگذاری امر به معروف و به کارگیری غیر بیان فرمودند:
1. وجه اول: فرد تسبیبی
به این معنا که از راه امر کردن غیر به امر به معروف، یک فرد تسبیبی درست می شود که این فرد تسبیبی، همان فرد امر به معروف خود شخص است و از آن جایی که در امر به معروف خود باید ترتیب شروع از خفیف به شدید را رعایت کند، اگر امر به معرو ف دیگری در مرتبه ی خفیف اثر گذار باشد، ایکال واجب می شود.
2. وجه دوم : الامر بالامر بالشیء امر بذلک الشیء
اگر در اصول اثبات شود که امر به امر به چیزی در واقع امر به همان شی است، در امر به معروف، با امر به امر به معروف در واقع خود فرد دارد امر به معروف می کند. و فرد برای امر به معروف خود فرد می شود که با اثرگذاری امر به معروف خفیف دیگری، امر کردن آن غیر به امر به معروف برای رعایت ترتیب لازم می شود.
3. روایت : که در بعد به آن رسیدگی می شود