(8-اسفند-1398, 01:37)خیشه نوشته: یک بحثی در مورد تبعیت مقدمه از ذی المقدمه وجود دارد که مقدمه از حیث اطلاق و اشتراط از ذی القمدمه تعبیت میکند. مثلا اگر وجوب ذی المقدمه مطلق است، وجوب مقدمه نمیتواند مشروط باشد بلکه باید مطلق باشد. همچنین اگر وجوب ذی المقدمه فعلی است وجوب مقدمه هم باید فعلی باشد لذا در مواردی که وجوب ذی المقدمه فعلی نیست اما وجوب مقدمه فعلی است به توجیهاتی مثل وجوب تهیئ نفسی پرداخته اند
مرحوم اصفهانی در این رابطه میفرماید: لازم نیست تا این حد وجوب مقدمه از وجوب ذی المقدمه تبعیت کند. بلکه به این مقدار کفایت میکند که اگر مولا شوق به ذی المقدمه داشته باشد به مقدمه هم باید شوق داشته باشد. اما در فعلیت وجوب نیازی به تبعیت نیست. مثلا وجوب غسل جنابت که مقدمه برای صوم است، وجوبش فعلی است اما قبل از طلوع فجر وجوب صوم فعلی نیست. 
استاد گنجی میفرماید: حتی در شوق نیز نیاز به تبعیت ندارند. ممکن است مولایی نسبت به ذی المقدمه ای شوق نداشته باشد اما نسبت به مقدمه آن شوق فعلی داشته باشد. مثلا میداند در آینده مریض میشود و شوقی به این مریضی هم ندارد و برای مداوا کردن آن از الان دستور به مقدمه آن که خریدن دوا است میدهد چون که در ان زمان یافت نمیشود. پس شوق به مقدمه دارد ولی شوق به ذی المقدمه وجود ندارد. یا اساسا فعلا امکان تحقق ذی المقدمه فی الحال وجود ندارد و در اینده ممکن میشود ولی از الان شوق به مقدمه دارد