عدم حرمت اسراف در وضو؟؟

[حسین بن علی]

از آقای تبریزی نقل شده که ایشان می فرمودند که از جمله اطلاقاتی که اطمینان داریم اطلاقش حجت نیست و قیدی دارد حرمت اسراف است لذا ایشان ظاهرا قائل بودند که باید بگوییم که قدر متیقن از اسراف حرمت دارد نه هر نحوه اسرافی!! با این بیان دیگر شاید اسرافی که در وضو نوعا اتفاق می افتد در حد چند مشت آب است که خارج از قدر متیقن اسراف خواهد بود و نهایتا کراهت خواهد داشت نه حرمت!

استاد شهیدی این مطلب را از مرحوم تبریزی نقل نمودند ولی دلیل آنرا ذکر نکردند چون به نظر میرسد دلیل حرمت اسراف مطلق است مگر آنکه مقداری ناچیز باشد که عرفا اسراف محسوب نشود مثل چند دانه از غذا که در سفره بریزد که خوردن آن مستحب است
بنابر این اگر مقدار هدر رفت آب زیاد باشد به گونه ای که اسراف قطعی باشد نمی توان آنرا جائز دانست
البته انشالله دلیل فقهاء بر این حکم را نیز ذکر خواهم کرد