مساله جدید: ردع از سیره بر حجیت خبر واحد در موضوعات

[سید محسن حائری]

در مورد مثال نقضی که فرمودید باید عرض کنم که
اگر چه در هر دو، فهم مخاطب متفاوت شده ولی در یکی کاملا فهم مخاطب تغییر کرده و اصلا بیانی از سوی معصوم  ع نبوده ولی در دیگری بیان از سوی معصوم ع است و مخاطب صرفا بیانات را کنار هم جمع کرده است. فهم معنای لغت با توجه به فهم زمان معصوم ع سنجیده می شود و الا نمی توان آن را به معصوم ع نسبت داد ولی آن چه از احکام ضمیمه شده جزئی بدست می آید را می توان به صورت یک حکم کلی به راحتی به معصوم  ع نسبت داد. لذا قیاس مع الفارق است.
به عبارت دیگر معصوم ع در باب تدریج احکام نمی تواند به چیزی که حجت نیست تکیه کند.

ادعا این بود که دلالت روایات رادعه بر ردع از سیره متشرعه متوقف بر تراکم روایات است. یعنی ما در صورتی متوجه بر صدور ردع می‌شویم که این روایات به صورت متراکم از معصومین علیهم السلام صادر شده باشند. به عبارت دیگر طبق فرض، استناد ردع به معصوم متوقف بر تراکم روایات در حین صدور بود. حال این که شما می‌فرمایید که به هر حال می‌توان این احکام ضمیمه شده‌ی جزئی را به راحتی به معصوم نسبت داد، خود اول الکلام است. اصل بحث در همین بود.
مثال حقیر هم دقیقا به همین نکته اشاره داشت که: «تحصیل قرینه» مفید کشف رأی معصوم نیست، چرا که قرینه باید هنگام صدور وجود داشته باشد.
اگر بخواهید به این نکته تمسک کنید که «معصوم از قبل می‌دانسته که بعدا قرینه (تراکم ادله) حاصل می‌شود، پس چه بسا خواسته بعدا دلالت صورت پذیرد»، عینا می‌توان همین استدلال را در مثال نقض حقیر هم مطرح نمود.

این که فرمودید که جمع آوری پراکنده ها قرینیت ندارد و قرینه بودنش منطقی نیست نیز به نظر بلا دلیل است.

این فرمایشتان را نیز دقیق متوجه نشدم به کجای عرایض بنده اشاره دارد. لطف می‌فرمایید اگر توضیح بدهید. متشکرم.