4-دي-1397, 08:55
مرحوم شیخ در بیان ضابطه‌ی حکومت می فرماید: « و ضابط الحكومة: أن يكون أحد الدليلين بمدلوله اللفظيّ متعرّضا لحال الدليل الآخر و رافعا للحكم الثابت بالدليل الآخر عن بعض أفراد موضوعه، فيكون مبيّنا لمقدار مدلوله، مسوقا لبيان حاله، متفرّعا عليه. و ميزان ذلك: أن يكون بحيث لو فرض عدم ورود ذلك الدليل لكان هذا الدليل لغوا خاليا عن المورد.» حال آیا برای فرار از لغویت باید دلیل محکوم قبل از دلیل حاکم صادر شده باشد؟ حضرت استاد قائینی (دام ظله ) می فرماید به نظر ما لازم نیست دلیل محکوم قبل از دلیل حاکم صادر شده باشد و حتی وجود دلیل محکوم هم لازم نیست بلکه آنچه مهم است فرض دلیل محکوم است و ممکن است دلیل حاکم خودش متکفل بیان دلیل محکوم هم باشد لازم نیست حتما یک دلیل دیگری در عالم خارج سابق یا لاحق وجود داشته باشد.( ما از خود لا شک لکثیر الشک می فهمیم للشک حکم یا از لا ربا بین الوالد و الولد می فهمیم ربا حمکی داردکافی است برای دفع لغویت خود لسان دلیل حاکم از حیث کشفش وجود دلیل محکوم را البته نه وجود خارجی )
