چند سوال در لاحرج

[سید حسینی]

کلام دراین است که ملاک لاحرج امتنان شخصی است یانوعی .اگر دلیل فقط این آیه باشد امتنان نوعی از ان استفاده نمیشود.زیرا اگر ملة ابیکم مجمل شود وندانیم مقدر چیست فقط جمله ماجعل علیکم فی الدین من حرج باقی میماند که ظاهرا مراد از آن امتنان شخصی است زیرا یقینا حرج از خود شخص امتنانا برداشته شده است شک داریم دراینکه مشروط است به اینکه خلاف امتنان بر دیگران نباشدکه نتیجه اش امتنان نوعی است یامشروط نیست که نتیجه اش امتنان شخصی است، اصل عدم این اشتراط است.
ثانیا: مجمل نمیشود زیرا هرطور که معنی کنید ازملة أبیکم امتنان نوعی فهمیده نمیشود وکار رفع عن أمتی را نمیکند.زیرا اگر اینگونه هم معنی کنیم:ماجعل علیکم فی الدین من حرج مثل ملة أبیکم إبراهیم یعنی همانطور که دردین حضرت ابراهیم حرج رفع شده بود در دین شما هم حرج رفع شده است اما به چه نحو معلوم نیست ممکن است دردین حضرت ابراهیم هم حرج به امتنان شخصی رفع شده باشد نه مشروط به اینکه خلاف امتنان بردیگران نباشد.