11-اسفند-1397, 11:44
اگر بپذیریم که علاوه بر عدم جریان «حق الطاعة» قاعده‌ی «قبح عقاب بلا بیان» نیز جاری نمی‌شود، بدین معناست که جهل موجود باعث قبح عقاب نمی‌گردد، لذا عقاب محتمل است. و در نتیجه با بقای احتمال عقاب، عقل از باب دفع ضرر محتمل حکم به احتیاط خواهد کرد (هر چند احتیاط در جمیع اطراف ممکن نیست، ولی احتیاط در بعض الاطراف ممکن است).
فکر می‌کنم شایسته بود ایشان بفرمایند که همان وجدانی که قائل به قاعده‌ی حق الطاعة می‌شود، در موارد خاصی مثل ما نحن فیه قائل به قبح عقاب بلا بیان می‌گردد. نه این که بفرمایند هیچ کدام از دو قاعده جاری نمی‌شوند! پس حکم عقل در این میان چیست؟
فکر می‌کنم شایسته بود ایشان بفرمایند که همان وجدانی که قائل به قاعده‌ی حق الطاعة می‌شود، در موارد خاصی مثل ما نحن فیه قائل به قبح عقاب بلا بیان می‌گردد. نه این که بفرمایند هیچ کدام از دو قاعده جاری نمی‌شوند! پس حکم عقل در این میان چیست؟
