21-اسفند-1397, 11:44
(آخرین تغییر در ارسال: 21-اسفند-1397, 11:46 توسط محمود رفاهی فرد.)
شاید چند روایتی که درست در باب قبلی این احادیث در بصائر آمده نیز موید این معنی باشد. امام علیه السلام می فرمایند لیس شیء الا فی الکتاب و السنه و بر این هم تاکید می کنند و وقتی راوی چند مرتبه سوال را تکرار می کند امام علیه السلام می فرمایند یسدد و یوفق. و یا بتوفیق و تسدید.
گویی اموری هست که به حسب عادی از کتاب و سنت قابل برداشت نیست و امام علیه السلام بتوفیق و تسدید الهی به حکم آنها از کتاب و سنت آگاه می شوند و چون این آگاهی، مبتنی بر منشی ظاهری و قابل انتقال نیست از آن به رجم(حدس) تعبیر می شود با تصریح به مصیب بودن آن.
خصوصا این که این همه در سائر روایات، تاکید شده که همه چیز در کتاب و سنت هست و رویکرد مذاهب دیگر در پناه بردن به رای و قیاس به شدت تخطئه شده است.
گویی اموری هست که به حسب عادی از کتاب و سنت قابل برداشت نیست و امام علیه السلام بتوفیق و تسدید الهی به حکم آنها از کتاب و سنت آگاه می شوند و چون این آگاهی، مبتنی بر منشی ظاهری و قابل انتقال نیست از آن به رجم(حدس) تعبیر می شود با تصریح به مصیب بودن آن.
خصوصا این که این همه در سائر روایات، تاکید شده که همه چیز در کتاب و سنت هست و رویکرد مذاهب دیگر در پناه بردن به رای و قیاس به شدت تخطئه شده است.
