تنقیح موضوع قاعده ی دفع ضرر محتمل

[ارادتمند آیت الله مکارم]

بنده هم که موضعم مشخصه! کرارا هم مطلب درباره اش فرستاده ام.
قبح عقاب بلابیان دفع ضرر محتمل(اخروی) را برمی دارد اما اگر احتمال و محتمل محبوب و مبغوض بودن (=اهمیت)چیزی بالا باشد، اصلا شکی برای انسان در وجوب رعایت آن باقی نمی گذارد تا بخواهد قبح عقاب بلا بیان آن را بردارد!
عقلاء هم اینگونه هستند. همه مردم می دانند چیزهایی که برای شخصی مثل زید مهم است، احتیاط در آن برای زید، مطلوب تر از انجام خواسته های کم اهمیت اوست. (مثلا احتیاط در جان یا آبرو خود و خانواده اش برایش از بقیه چیزها مهمتر است.)
بدون این که مطلب نقلی درمیان باشد، خود مردم می دانند که احتیاط در امور مهم از عدم انجام امور غیر مهم اولویت دارد.
اهمیت هم کاملا نسبی است و درجه دارد. این سخن نسبت به همه مراتب صادق است.
هرچیزی اهمیتش بیشتر شود، احتیاطش هم مهمتر می شود.البته به احتمال هم بستگی دارد.همان بحث احتمال و محتمل در مطلوبیت.
کما این که احتیاط در دماء و فروج (در موارد مهمه آن) که گفته می شود، فقط شرعی نیست بلکه عقلی هم هست و علت آن هم همین نکته است.
اصلا به نظر شما اگر هیچ بیان شرعی موجود نبود، آیا احتیاط در جان و عرض(=آبرو) امام، بلکه جان مومنین بلکه آبرو و مال کثیر مومنین، آیا اهمیتش بالاتر از ترک سلام و شکستن نماز و ... نبود؟!
خیلی واضحه! اصلا درکتون نمی کنم چطوری قانع نمی شین!
بحث های اخیرم را هم در این باره ملاحظه بفرمایید.