11-بهمن-1398, 22:41
در مورد معانی که از الفاظ به ذهن تبادر می کند، گفته شده است که در حال حاضر لفظ «بینه» ظاهر در شهادت عدلین، لفظ «خمس» ظاهر در خمس معهود و لفظ «طیب» ظاهر در طاهر شرعی است. در این شرائط استصحاب قهقرائی که اصل عقلائی است و از آن تعبیر به أصالة الثبات می شود، جاری شده و حکم می کند که در زمان صدور آیات و روایات نیز همین معنا بوده است.
استاد شهیدی در اشکال به أصالة الثبات یا همان أصل عدم نقل فرموده اند: اولاً: ما از اساس منکر این اصل عقلائی هستیم و به نظر ما چنین اصلی وجود ندارد. البته در صورتی که اطمینان وجود داشته باشد، در مورد اطمینان بحثی نیست، اما در صورتی که احتمال عقلائی داده شود که آنچه امروز فهمیده می شود، متفاوت با فهمی باشد که در زمان شارع وجود داشته است، اصل و بناء عقلائی بر عدم تغییر ظهور وجود ندارد.
ثانیاً: در مواردی که نسبت به اصل نقل علم وجود دارد و صرفا زمان نقل مشخص نیست، قطعا اصل عقلائی وجود ندارد. به عنوان مثال اگر علم وجود داشته باشد که در لغت اصلی لفظ «بینه» دارای معنای متفاوت با بینه در اصطلاح امروز بوده است، اما زمان تغییر مشخص نباشد، قطعا اصل عقلائی وجود ندارد که معنایی که در حال حاضر فهمیده می شود، در زمان امام صادق علیه السلام هم به همین صورت فهمیده می شده است؛ چون ممکن است که در زمان ائمه علیهم السلام معنای لغوی را متوجه می شده اند.
تاکنون روشن شد که اصل عقلائی برای زمان شک در معنای لغت وجود ندارد.درس خارج اصول، 98.10.08
برای مشاهده این مطلب و مطالب پیرامون آن در تقریر درس استاد شهیدی اینجا کلیک کنید.
