20-اسفند-1398, 20:49
خدا قوت به سید بزرگوار
ظاهرا ابن ادریس به خبر واحد محفوف به قرینه قطعیه (نه شهرت فتوایی که ظن اور است) عمل میکرده است اگر هم تعبیر به شهرت کرده است به خاطر این است که نزد ایشان یک سری قرائنی بوده است که موجب وثوق بوده است. لذا از بحث ما خارج است زیرا بحث ما بحث شهرت است نه وثوق و شهرت یک مرتبه از وثوق پایین تر است.
از این بیان روشن میشود که مرحوم صدوق به خاطر وثوق و وجود یک سری قرائنی که برای ایشان وثوق اورده است عمل میکرده است و الا اگر مرحوم صدوق بپرسیم که صرف شهرت جابر ضعف است یانه، حدس قوی متاخم للعلم دارد که ایشان جواب بدهد باید بررسی کنم که قرائن قابل اعتنایی در کار هست یانه زیرا مرحوم صدوق در عمل به خبر واحد چنین روشی دارد.
تذکر این نکته لازم است که بحث ما در مورد شهرت است نه وثوق و از شهرت وثوق حاصل نمیشود مگر این که یک قرینه خاصی در کار باشد. بحث ما در مورد صرف شهرت است نه این که یک سری قرائنی در کار باشد که موجب وثوق بشود.
نتیجه: کلام استاد بزرگوار ما صحیح است. البته ناگفته پیدا است که ادعا استاد ما برهان نیست جامع افراد و مانع اغیار باشد. شاید مراد ایشان و العلم عند الله این باشد که تنقیح بحث جابریت شهرت و کاربرد ان با عرض عریضش بعد از علامه اتفاق افتاده است لذا یکی دو مورد نقض اوردن خیلی به کلام استاد مضر نیست.
تشک از دوست خوبم
ظاهرا ابن ادریس به خبر واحد محفوف به قرینه قطعیه (نه شهرت فتوایی که ظن اور است) عمل میکرده است اگر هم تعبیر به شهرت کرده است به خاطر این است که نزد ایشان یک سری قرائنی بوده است که موجب وثوق بوده است. لذا از بحث ما خارج است زیرا بحث ما بحث شهرت است نه وثوق و شهرت یک مرتبه از وثوق پایین تر است.
از این بیان روشن میشود که مرحوم صدوق به خاطر وثوق و وجود یک سری قرائنی که برای ایشان وثوق اورده است عمل میکرده است و الا اگر مرحوم صدوق بپرسیم که صرف شهرت جابر ضعف است یانه، حدس قوی متاخم للعلم دارد که ایشان جواب بدهد باید بررسی کنم که قرائن قابل اعتنایی در کار هست یانه زیرا مرحوم صدوق در عمل به خبر واحد چنین روشی دارد.
تذکر این نکته لازم است که بحث ما در مورد شهرت است نه وثوق و از شهرت وثوق حاصل نمیشود مگر این که یک قرینه خاصی در کار باشد. بحث ما در مورد صرف شهرت است نه این که یک سری قرائنی در کار باشد که موجب وثوق بشود.
نتیجه: کلام استاد بزرگوار ما صحیح است. البته ناگفته پیدا است که ادعا استاد ما برهان نیست جامع افراد و مانع اغیار باشد. شاید مراد ایشان و العلم عند الله این باشد که تنقیح بحث جابریت شهرت و کاربرد ان با عرض عریضش بعد از علامه اتفاق افتاده است لذا یکی دو مورد نقض اوردن خیلی به کلام استاد مضر نیست.
تشک از دوست خوبم
