30-فروردين-1399, 21:38
مرحوم میرزا جواد تبریزی می فرماید اجزاء و شرائط نماز دو گونه اند. بعضی از آنها وجود مستقلی از صلات دارند مثل ذکر صلوات در رکوع و یا تحت الحنک انداختن. بعضی از آنها وجودشان با وجود طبیعی متحد است. مثل اینکه صلات را در مسجد بخواند. حال اگر در قسم اول ریاء کند کار حرامی کرده است ولی مبطل نماز نیست. چون قصد قربت یعنی قصد متعلق امر و آن چیزی که به آن امر تعلق گرفته است طبیعت نماز است که با قصد قربت انجام داده است. این قسم مثل نظر به اجنبی در حال نماز است که کار حرامی است ولی مبطل نماز نیست. اما قسم دوم موجب ابطال نماز است چون طبیعیت نماز را در ضمن این فرد آورده و این فرد یعنی صلات در مسجد وجود مستقلی ندارد در نیتجه در این صورت موجب ابطال نماز می شود. درس اصول جلسه62
