29-شهريور-1399, 20:45
یکی از مسائل مورد خلاف بین فقها مساله قمه زنی و عزاداری به نحوی است که موجب خونریزی و... شود
برخی از فقها همچون مرحوم نائینی و... این نحوه عزاداری را مستحب می دانند و ظاهرا آن را به عنوان مصداق تعظیم شعائر و عزاداری دانسته و استحباب خاصی برای آن قائل نیستند؛ البته ایشان در فرضی که قمه زنی و مانند آن موجب ضرر معتنی به بر بدن شود، حکم به حرمت می کنند و همینگونه در فرضی که قمه زنی موجب وهن مذهب و یا مشکلات دیگر و محرماتی شود، به حکم ثانوی آن را جائز نمی دانند
برخی دیگر از فقها همچون رهبری به صورت کلی، عزاداری به صورت قمه زنی و خونریزی را مصداق حقیقی تعظیم شعائر و عزاداری نمی دانند و به همین جهت به صورت کلی این روش را نوعی بدعت حرام می دانند؛ زیرا نمی توان هر عملی را از ناحیه شخصی به عنوان عزاداری جلوه داد بلکه باید عرفا و شرعا مصداقیت داشته باشد که مصداقیت قمه زنی عرفا و شرعا در عزادار بودن، روشن نیست و لذاانجام آن به نیت استحباب، موجب بدعت خواهد شد.
در مقابل برخی دیگر از فقها ادعا می کنند که قمه زنی و خونریزی در عزاداری امام حسین، به صورت خاص مستحب است و لذا نه تنها بدعت نیست بلکه از آنجا که استحباب آن به صورت خاص ماثور است، حتی در صورتی که وهن مذهب هم بشود نباید بدان اعتنا نمود همانطور که اجرای حدود و یا حفظ حجاب و دیگر اموری که منصوص هستند اگر مورد تمسخر کفار قرار بگیرند نباید اعتنا نمود و باید طبق حکم الهی عمل نمود.
ایشان به روایاتی استدلال می کنند که انبیای زیادی در کربلا آسیب دیدند و خون از بدن آنها جاری شد و در آن هنگام خداوند به آنها یادآوری حادثه کربلا نمود یعنی ریختن خون در یادآوری امام حسین مورد تایید بالخصوص است.
البته سند این روایات عموما مخدوش است اما ادعای استفاضه و.. در سند و دلالت این روایات شده است.
برخی از فقها همچون مرحوم نائینی و... این نحوه عزاداری را مستحب می دانند و ظاهرا آن را به عنوان مصداق تعظیم شعائر و عزاداری دانسته و استحباب خاصی برای آن قائل نیستند؛ البته ایشان در فرضی که قمه زنی و مانند آن موجب ضرر معتنی به بر بدن شود، حکم به حرمت می کنند و همینگونه در فرضی که قمه زنی موجب وهن مذهب و یا مشکلات دیگر و محرماتی شود، به حکم ثانوی آن را جائز نمی دانند
برخی دیگر از فقها همچون رهبری به صورت کلی، عزاداری به صورت قمه زنی و خونریزی را مصداق حقیقی تعظیم شعائر و عزاداری نمی دانند و به همین جهت به صورت کلی این روش را نوعی بدعت حرام می دانند؛ زیرا نمی توان هر عملی را از ناحیه شخصی به عنوان عزاداری جلوه داد بلکه باید عرفا و شرعا مصداقیت داشته باشد که مصداقیت قمه زنی عرفا و شرعا در عزادار بودن، روشن نیست و لذاانجام آن به نیت استحباب، موجب بدعت خواهد شد.
در مقابل برخی دیگر از فقها ادعا می کنند که قمه زنی و خونریزی در عزاداری امام حسین، به صورت خاص مستحب است و لذا نه تنها بدعت نیست بلکه از آنجا که استحباب آن به صورت خاص ماثور است، حتی در صورتی که وهن مذهب هم بشود نباید بدان اعتنا نمود همانطور که اجرای حدود و یا حفظ حجاب و دیگر اموری که منصوص هستند اگر مورد تمسخر کفار قرار بگیرند نباید اعتنا نمود و باید طبق حکم الهی عمل نمود.
ایشان به روایاتی استدلال می کنند که انبیای زیادی در کربلا آسیب دیدند و خون از بدن آنها جاری شد و در آن هنگام خداوند به آنها یادآوری حادثه کربلا نمود یعنی ریختن خون در یادآوری امام حسین مورد تایید بالخصوص است.
البته سند این روایات عموما مخدوش است اما ادعای استفاضه و.. در سند و دلالت این روایات شده است.
