24-آذر-1400, 18:10
استاد شهیدی در جلسه 39 درس فقه الصلاة فرموده اند: کسی که عذر غیر مستوعب داشته است و با تمسک به خطاب «المریض یصلی جالسا» نماز نشسته بخواند و در انتهاء وقت عذر رفع شده است، اگر خطاب الصحیح یصلی قائما با خطاب المریض یصلی جالسا تعارض کند نوبت به اصل عملی می رسد و اصل برائت از وجوب اعاده جاری میشود.
سوال این است که چرا در حق این شخص استصحاب کلی قسم ثانی جاری نشود؟به این بیان که یا فرد قصیر(نماز اضطراری ) وظیفه او بوده است که دیگر امر به صلات ساقط شده است یا فرد طویل «فرد اختیاری» که هنوز باقی است و استصجاب بقاء وجوب صلات جاری شود؟
آیا این استصحاب صحیح است؟
سوال این است که چرا در حق این شخص استصحاب کلی قسم ثانی جاری نشود؟به این بیان که یا فرد قصیر(نماز اضطراری ) وظیفه او بوده است که دیگر امر به صلات ساقط شده است یا فرد طویل «فرد اختیاری» که هنوز باقی است و استصجاب بقاء وجوب صلات جاری شود؟
آیا این استصحاب صحیح است؟
