تهافت کلام مرحوم نایینی در انقلاب نسبت و اختصاص قرینیت عرفی به موارد تنافی ذاتی

[رضا اسکندری]

نکته دقیقا همین جا ست که اشاره کردید. از نظر مرحوم نایینی جمع عرفی و قرینیت عام تنها در جایی است که دو دلیل که با یکدیگر تنافی ذاتی داشته باشند و یکی قریینیت نسبت به دیگری داشته باشد. اکرم العلماء و لاتکرم الفساق اگر چه تنافی ذاتی دارند اما نسبت به یکدیگر قرینیت ندارند. اگر بین اطلاق شمولی و اطلاق بدلی (در جایی که تنافی ذاتی نیست) تعارض رخ می دهد و نمی توان بر اساس دلیل سوم یکی را قرینه بر دیگری دانست و بین آنها جمع کرد، در اینجا نیز نمی‌توان بر اساس دلیل سوم بین دو دلیل قرینیت ایجاد کرد. به عبارت دیگر یا دلیل سوم می تواند بین دو دلیلی که نسبت به هم قرینیت ندارند ایجاد قرینیت کند که در هر دو مورد می تواند و یا نمی تواند که در هر دو مورد نمی تواند. نکته واحد است.