3-شهريور-1401, 20:15
یکی از تحلیلهای حمل مطلق بر مقید این است که از باب مصلحت تدریج در ابلاغ شریعت حضرات معصومین علیهم السلام ابتدا مطلق و سپس مقیدات را بیان می کردند و همین مصلحت تدریج، در وقت حاجت هم تصویر میشود مثلا هنوز وقت آن نرسیده که جامعه فلان قید را عمل کند لذا اگر شخصی استفتا بکند هم حضرت مطلق را بیان می کند.
البته حمل مطلق بر مقید بعنوان یک قاعده دارای اشکالات جدی است که فعلا در مقام آن نیستیم ولی این اشکالی که از استاد نقل شده به نظر وارد نیست.
البته حمل مطلق بر مقید بعنوان یک قاعده دارای اشکالات جدی است که فعلا در مقام آن نیستیم ولی این اشکالی که از استاد نقل شده به نظر وارد نیست.
