حتما خودتونم میدونید که دراین سطور خوش اب و رنگ چیزی نفرموده اید!!!
دو سه تا ادعای بی دلیل کردید و بس، بیان غیر واقع یا عدم البیان؟
خب صحبت در همان بیان است که قبحی ندارد
شما که مدعی هستید قبیح است وحال انکه
شرایط شارع در مقام بیانش رو میدونید باید ثابت کنید.
غیر از اینکه عدم البیان هم اگر منجر به تفویت شود
همان قبح رو داره،همان دلیلی که میگه باید خلاف نگی
تا مردم به مفسده دچار نشن، میگه اگر سکوت کنی،
سکوتی که باعث تفویت میشه در واقع قبح مستند
به تو خواهد بود.
فرق بیان و عدم البیان فقط میتونه در کذب باشه
که ان هم در انشاء بی معناست.
تکلم عقلائی هم از ان حرفهاست، عقلاء چه میفهمند
اغراض شارع رو تا حکم به قبح چنین تدرجی کنند>
اگر چنین قبحی وجود داره عکسش هم وجود خواهد داشت
که خود ایشان ملتزم نیست چون ان الزام ابتدائی اگر
مصلحت نداشته برای چه بیان شده؟
دلیل حمل عام بر خاص غلبه چنین فهمی است بین اکثر فقها،
و ظهور چیزی جز فهم نوعی نیست، بله بعضی ادعای اجماع
هم کرده اند که معمولا در هر ادعای اجماعی قول خلاف
پیدا میشه و طرف ضایع میشه لذا چنین ادعای اجماعی رو
کلا تو همه جا فراموش کنید،
اما اینکه میگید در مثال عدول شما متوجه مصلحت نشده اید،
مگر قرار است شما همه مصالح رو متوجه بشید؟
اینجا فرقش با مصالح و مفاسدی که در متعلق هست و اکثر
فقها میگویند اصل مصلحت مسلم است ولی نوع ان
معلوم نیست چیست؟
ثانیا باشه مصلحت رو درک نکردیم گرچه همینجا هم میتوان
مصالحی تراشید، و ابدا کار شاقی نیست، ولی بر فرض که
مصلحتی درک نشد خب در این مثال بالخصوص
وبخاطر وجود چنین قرینه ای حمل بر خاص نمیشه
و میشه معارض چه ربطی به مصلحت تدرج عام داره که
در جاهای دیگه محتمله، چون باید دید سیره در
این موارد بالخصوص چه میکنه
دو سه تا ادعای بی دلیل کردید و بس، بیان غیر واقع یا عدم البیان؟
خب صحبت در همان بیان است که قبحی ندارد
شما که مدعی هستید قبیح است وحال انکه
شرایط شارع در مقام بیانش رو میدونید باید ثابت کنید.
غیر از اینکه عدم البیان هم اگر منجر به تفویت شود
همان قبح رو داره،همان دلیلی که میگه باید خلاف نگی
تا مردم به مفسده دچار نشن، میگه اگر سکوت کنی،
سکوتی که باعث تفویت میشه در واقع قبح مستند
به تو خواهد بود.
فرق بیان و عدم البیان فقط میتونه در کذب باشه
که ان هم در انشاء بی معناست.
تکلم عقلائی هم از ان حرفهاست، عقلاء چه میفهمند
اغراض شارع رو تا حکم به قبح چنین تدرجی کنند>
اگر چنین قبحی وجود داره عکسش هم وجود خواهد داشت
که خود ایشان ملتزم نیست چون ان الزام ابتدائی اگر
مصلحت نداشته برای چه بیان شده؟
دلیل حمل عام بر خاص غلبه چنین فهمی است بین اکثر فقها،
و ظهور چیزی جز فهم نوعی نیست، بله بعضی ادعای اجماع
هم کرده اند که معمولا در هر ادعای اجماعی قول خلاف
پیدا میشه و طرف ضایع میشه لذا چنین ادعای اجماعی رو
کلا تو همه جا فراموش کنید،
اما اینکه میگید در مثال عدول شما متوجه مصلحت نشده اید،
مگر قرار است شما همه مصالح رو متوجه بشید؟
اینجا فرقش با مصالح و مفاسدی که در متعلق هست و اکثر
فقها میگویند اصل مصلحت مسلم است ولی نوع ان
معلوم نیست چیست؟
ثانیا باشه مصلحت رو درک نکردیم گرچه همینجا هم میتوان
مصالحی تراشید، و ابدا کار شاقی نیست، ولی بر فرض که
مصلحتی درک نشد خب در این مثال بالخصوص
وبخاطر وجود چنین قرینه ای حمل بر خاص نمیشه
و میشه معارض چه ربطی به مصلحت تدرج عام داره که
در جاهای دیگه محتمله، چون باید دید سیره در
این موارد بالخصوص چه میکنه
