18-خرداد-1402, 01:36
(آخرین تغییر در ارسال: 18-خرداد-1402, 01:55 توسط مسعود عطار منش.)
سوال شد حکم ضرری در اینجا چیست؟ پاسخ این است که حکم ضرری در اینجا جواز ترک تزویج است.
سوال شد لا ضرر جنبه سلبی دارد لذا نمی تواند وجوب را اثبات کند؟ پاسخ این است که اگر جواز ترک تزویج نفی شود لا جرم حرمت ترک تزویج یا به عبارتی وجوب تزویج اثبات میشود و این ربطی به سلبی یا اثباتی دانستن لا ضرر ندارد یعنی حتی کسانی که لا ضرر را سلبی می دانند نیز ذر این مقدار که اگر لا ضرر جواز ضرری را نفی کند، حرمت اثبات میشود بحثی ندارند چون نفی جواز از حرمت تفکیک ناشدنی است.
سوال شد لا ضرر باید امتنانی باشد و نفی جواز امتنانی نیست؟ پاسخ اینست که در مورد امتنانی بودن مثلا مرحوم شیخ انصاری که قائل به امتنانی بودن لا ضرر است می گوید اگر برائت ذمه مضار، حکم ضرری باشد لا ضرر برائت ذمه را نفی نموده و ضمان اثبات می شود. پس امتنانی بودن لا ضرر منافاتی با نفی جواز ندارد بلکه چنانچه برخی از علما متذکر شدند باید امتنان بر امت باشد که در مورد تزویج امتنان بر امت صادق است.
سوال شد گاهی تزویج دوباره منشا ضرر به زندگی اول می شود و این مصداق دفع نمودن ضرر از دیگری و متوجه نودن آن به خود شخص است؟ این نکته، قابل توجه است و نهایتا به این منجر می شود که اشخاص دارای صلاحیتی که زندگی شان به مخاطره نمی افتد باید ازدواج دوباره داشته باشند مگر اینکه من به الکفایه با این مقدار محقق نشود.
نکته مهم دیگر آن است که شاید در حال حاضر به دلیل شرایط اقتصادی و فرهنگی موجود در جامعه و فرهنگ غلطی که در جامعه رواج یافته، اقدام به تزویج دوباره، نوعا همراه با حرج باشد در نتیجه لا ضرر با لا حرج تعارض کند.
سوال شد لا ضرر جنبه سلبی دارد لذا نمی تواند وجوب را اثبات کند؟ پاسخ این است که اگر جواز ترک تزویج نفی شود لا جرم حرمت ترک تزویج یا به عبارتی وجوب تزویج اثبات میشود و این ربطی به سلبی یا اثباتی دانستن لا ضرر ندارد یعنی حتی کسانی که لا ضرر را سلبی می دانند نیز ذر این مقدار که اگر لا ضرر جواز ضرری را نفی کند، حرمت اثبات میشود بحثی ندارند چون نفی جواز از حرمت تفکیک ناشدنی است.
سوال شد لا ضرر باید امتنانی باشد و نفی جواز امتنانی نیست؟ پاسخ اینست که در مورد امتنانی بودن مثلا مرحوم شیخ انصاری که قائل به امتنانی بودن لا ضرر است می گوید اگر برائت ذمه مضار، حکم ضرری باشد لا ضرر برائت ذمه را نفی نموده و ضمان اثبات می شود. پس امتنانی بودن لا ضرر منافاتی با نفی جواز ندارد بلکه چنانچه برخی از علما متذکر شدند باید امتنان بر امت باشد که در مورد تزویج امتنان بر امت صادق است.
سوال شد گاهی تزویج دوباره منشا ضرر به زندگی اول می شود و این مصداق دفع نمودن ضرر از دیگری و متوجه نودن آن به خود شخص است؟ این نکته، قابل توجه است و نهایتا به این منجر می شود که اشخاص دارای صلاحیتی که زندگی شان به مخاطره نمی افتد باید ازدواج دوباره داشته باشند مگر اینکه من به الکفایه با این مقدار محقق نشود.
نکته مهم دیگر آن است که شاید در حال حاضر به دلیل شرایط اقتصادی و فرهنگی موجود در جامعه و فرهنگ غلطی که در جامعه رواج یافته، اقدام به تزویج دوباره، نوعا همراه با حرج باشد در نتیجه لا ضرر با لا حرج تعارض کند.
