سؤال: امر مولوی و ارشادی

[مهدی منصوری]

امکان مولوی و ارشادی بودن یک امر با توجه به متعلق آن قابل تصور است به این صورت که مولی در یک کلام به دو چیز امر کند که یکی از آنها مریوط به مقام مولویت او نباشد مثل مطالب مربوط به طبیب که اگر مولی بفرماید : افعل الصلاه و شرب الدواء در این صورت افعل به لحاظ صلاه مولوی و به لحاظ شرب دواء ارشادی می باشد.
مشابه این تفاوت امر به لحاظ متعلق، در مثال اغتسل للجمعه و للجنابه وجود دارد اغتسل به لحاظ جمعه استحبابی و به لحاظ جنابه وجوبی است.
و این نحوه استعمال، استعمال لفظ در اکثر از معنای واحد نیست چون اولا استعمال لفظ در اکثر از معنای واحد محال نیست و ثانیا در صورتی قبیح است که قرینه ای در میان نباشد و با وجود قرینه حتی قبح هم ندارد.