7-ارديبهشت-1393, 22:01
سلام علیکم
ابتداء باید تعریف تعبدی از نظر فقها را بدانیم تا بدانیم که مرادمان چیست.
تعبدی در اصطلاح فقه و به عنوان صفت احکام به این معناست که فعل را به قصد امتثال یا قصد قربت انجام داد.
با توجه به این تعریف ظاهرا حرام تعبدی در فقه ما مثال ندارد. تنها مثالی که برای حرام تعبدی برخی مثال زده اند صوم است به این بیان که انجام مبطلات صوم حرام هستند و از طرفی هم صوم عبادت است لذا صوم مثالی برای حرام تعبدی محسوب شده است.
ولی طبق تعریف صحیح از صوم (کف النفس) متوجه میشویم که صوم هم یک فعل واجب تعبدی است نه حرام تعبدی.
ولی اگر تعبدی را چنین تعریف کنیم: آن حکمی که علت و حکمتش را نمیدانیم در این صورت بسیاری از محرمات تعبدی خواهند بود ولی این تعریف را هیچ کس در فقه مطرح نکرده است.
التماس دعا
ابتداء باید تعریف تعبدی از نظر فقها را بدانیم تا بدانیم که مرادمان چیست.
تعبدی در اصطلاح فقه و به عنوان صفت احکام به این معناست که فعل را به قصد امتثال یا قصد قربت انجام داد.
با توجه به این تعریف ظاهرا حرام تعبدی در فقه ما مثال ندارد. تنها مثالی که برای حرام تعبدی برخی مثال زده اند صوم است به این بیان که انجام مبطلات صوم حرام هستند و از طرفی هم صوم عبادت است لذا صوم مثالی برای حرام تعبدی محسوب شده است.
ولی طبق تعریف صحیح از صوم (کف النفس) متوجه میشویم که صوم هم یک فعل واجب تعبدی است نه حرام تعبدی.
ولی اگر تعبدی را چنین تعریف کنیم: آن حکمی که علت و حکمتش را نمیدانیم در این صورت بسیاری از محرمات تعبدی خواهند بود ولی این تعریف را هیچ کس در فقه مطرح نکرده است.
التماس دعا
اللهم عجل لولیک الفرج
