باسمه تعالی
سلام علیکم!
استاد دام ظله در درس امروز به مرحوم میرزا اشکالی از محقق خوئی را مطرح فرموده و تأیید نمودند که میرزا قائل به تقیید جامع واجب موسع (مثل جامع افراد نماز )به فردی از نماز که متضاد با واجب مضیقی (مثل ازاله نجاست از مسجد) شده بود و دلیلش این بود که در این فرد دیگر صلات مقدور نیست و چون خطابات ظهور در تکلیف مقدور دارند امر به صلات این فرد را شامل نمی شود فتقع الصلاة باطلة و محقق خوئی اشکال می کنند که در این فرد هم صلات مقدور است و نیازی به تقیید جامع نیست.
به نظر می رسد قدرت در اشکال محقق خوئی خلط شده است؛ چون درست است که مکلف قدرت دارد با سوء اختیار صلات که متضاد با ازاله است را انجام دهد؛ ولی این قدرت تکوینی است و آنجه که خطابات ظهور در آن دارند، قدرت تشریعی است. پس درست است که مکلف قدرت تکوینی بر انجام صلات دارد؛ ولی بر اساس خطابات و اینکه در اینجا ازاله مقدم است، شرعا قدرت بر انجام صلات ندارد؛ چون صلات متضاد با ازاله امر ندارد. و اینکه گاهی گفته می شود وجدانا قدرت دارد، منظور قدرت تکوینی است که گفتیم انکار نمی شود؛ ولی خارج از مدلول خطابات شرعی است و اگر گفته شود: عقل حاکم بر شرطیت قدرت است نه خطابات شرعی، در این صورت هم عقل قدرت تشریعی را مورد نظر قرار می دهد نه قدرت تکوینی را. فتأمل تعرف ان شاء الله تعالی.
