30-شهريور-1394, 18:55
در مورد روش اول که دوست عزیز آقای احسنی فرموده اند باید گفت نهایت چیزی که مولف می تواند ملتزم شود این است که در صورت احراز فساد مذهب به آن تصریح کند بنابراین سکوت او اعم از عدم احراز است.
اما در مورد مفاد کلام نجاشی در مقدمه باید گفت ایشان صرفا ملتزم شده است افرادی که از اصحاب ما در قبال عامه محسوب میشوند را ذکر کند و این امر تنها دلالت بر عامی نبودن راوی میکند نه امامی بودن او زیرا امامی به معنای صحیح المذهب میباشد و ممکن است فردی از اصحاب ما باشد اما صحیح المذهب نباشد مانند فطحیه و واقفه. و این میزان از التزام در فهرست شیخ نیز وجود دارد.
روش صحیح برای احراز امامی بودن راوی همان است که دوست عزیز آقای ریحان فرموده اند.
اما در مورد مفاد کلام نجاشی در مقدمه باید گفت ایشان صرفا ملتزم شده است افرادی که از اصحاب ما در قبال عامه محسوب میشوند را ذکر کند و این امر تنها دلالت بر عامی نبودن راوی میکند نه امامی بودن او زیرا امامی به معنای صحیح المذهب میباشد و ممکن است فردی از اصحاب ما باشد اما صحیح المذهب نباشد مانند فطحیه و واقفه. و این میزان از التزام در فهرست شیخ نیز وجود دارد.
روش صحیح برای احراز امامی بودن راوی همان است که دوست عزیز آقای ریحان فرموده اند.