10-فروردين-1395, 20:15
روایتی که ذکر کرده اید حبس نیست بلکه یفلس است. یفلس به معنای حبس کردن نیست بلکه به معنای حکم به نداری است.
شاید منظورتان روایتی است که در آن به جای یفلس کلمه یحبس آمده است. در این مورد هم علاوه بر اینکه در جواز و عدم جواز حبس مفلس اختلاف نظر وجود دارد، اینکه او را حبس کنند و فرضا حبس هم به خاطر این باشد که نتواند در اموالش تصرف کند ملازم با این نیست که اگر تصرف کرد تصرفاتش باطل باشد.
اما اینکه فرموده اید فرد می تواند با توکیل یا هبه و ... اموال را از ملکش خارج کند خروج از دعوی است.
کسانی مثل حضرت استاد قائینی که معتقدند مفلس محجور نیست اولا تصرفاتی را می فرمایند که با حق غرماء منافات ندارد لذا اتلاف اموال جایز نیست.
ثانیا می فرمایند اموال در حالی که متعلق حق غرماء است منتقل می شود. یعنی اگر مال را فروخت یا هبه کرد و ... به این صورت که مال متعلق حق غرماء است مال منتقل می شود و لذا غرماء می توانند از آن مال حق خود را استیفاء کنند. لذا این طور نیست که اگر تصرفات مفلس را نافذ بدانیم با تعلق حق غرماء منافات داشته باشد.
شاید منظورتان روایتی است که در آن به جای یفلس کلمه یحبس آمده است. در این مورد هم علاوه بر اینکه در جواز و عدم جواز حبس مفلس اختلاف نظر وجود دارد، اینکه او را حبس کنند و فرضا حبس هم به خاطر این باشد که نتواند در اموالش تصرف کند ملازم با این نیست که اگر تصرف کرد تصرفاتش باطل باشد.
اما اینکه فرموده اید فرد می تواند با توکیل یا هبه و ... اموال را از ملکش خارج کند خروج از دعوی است.
کسانی مثل حضرت استاد قائینی که معتقدند مفلس محجور نیست اولا تصرفاتی را می فرمایند که با حق غرماء منافات ندارد لذا اتلاف اموال جایز نیست.
ثانیا می فرمایند اموال در حالی که متعلق حق غرماء است منتقل می شود. یعنی اگر مال را فروخت یا هبه کرد و ... به این صورت که مال متعلق حق غرماء است مال منتقل می شود و لذا غرماء می توانند از آن مال حق خود را استیفاء کنند. لذا این طور نیست که اگر تصرفات مفلس را نافذ بدانیم با تعلق حق غرماء منافات داشته باشد.
