15-اسفند-1396, 11:45
(14-اسفند-1394, 18:23)اشکذری نوشته: 1. تمليكيه: گاهي با صيغه تمليك است مثلا مي گويد: «ثلثي للفقراء أو للمسجد»آیا همین وجه دوم در مورد تملیکیه هم نمی آید به این بیان که موصی می تواند به هر نحو خواست مالش را به ملک دیگران در آورد مثلا بگوید این کتاب برای زید به شرط این که مسئولیت نگهداری این کتاب را به دست عمرو که خائن است بسپارد . آیا این شرط در تملیکیه ، شرط خلاف کتاب و سنت است ؟
در اين صورت با توجه به تمليك كردن به عنوان فقير و مسجد لذا با توجه به اينكه وصايت خائن در معرض تضييع و تلف قرار دادن مال ديگران است جايز نيست.
2. عهديه: گاهي با صيغه تعهد است. مثلا مي گويد: « اصرف ثلثي في المسجد أو في الفقراء»
در اين صورت ملكي اتفاق نمي افتد. لكن حقي براي عنوان فقير و مسجد حاصل مي شود. در اينكه مي توان به غير امين وصيت كرد دو وجه وجود دارد:
...
وجه دوم: موصي مي تواند وصيت خود را به هر شكل كه مي خواهد قرار دهد. لذا وقتي به مالي وصيت كرد و خائن را وصي قرار داد معلوم مي شود حقي كه براي فقير و مسجد قرار داده است از همان ابتدا مضيق است. نه آنكه حق مطلقي داشته باشند و براي جلوگيري ار تضييع نبايد به خائن وصیت کند .
