18-ارديبهشت-1395, 17:23
(18-ارديبهشت-1395, 12:51)عالم نوشته: در هر صورت شما اگر مسأله ای پیدا کردید که قاطبه ی علماء بگویند اثر ندارد، نخواندن آن و یاد نگرفتن فعلا اشکالی ندارد، تا زمانی که خود شما به اثر دار بودن آن پی ببرید.
البته ذکر این نکته لازم است که هم اکنون نیز اساتید بسته به مهم بودن یا کم اهمیّت بودن ثمرات مسأله، زمان صرف شده در تبیین آن مسأله را تغییر می دهند.
ظاهرا شما اصل رو بر ثمره دار بودن مباحث گذاشتید که می فرمایید (اگر مسأله ای پیدا کردید که قاطبه ی علما بگویند اثر ندارد نخواندن و یاد نگرفتن فعلا اشکالی ندارد) در حالی که کسانی که میگویند ثمره دارد باید دلیل بیاورند. من در همین بحث قبلا گفتم نمونه عینی برای فایده بحث وضع بیاورید ولی هنوز کسی نمونه نیاورده. من در کار با ادله بالوجدان دارم میبینم که این بحث هیچ تأثیری در فرایند استنباط نداره چه جور منتظر این بمونم که قاطبه علما بگن فایده نداره تا من قبول کنم؟! حالا سالهای اول شاید خیلی راحت میشد احاله داد به بعد و بگیم بعدا میفهمم لابد علما یه چیز میدونن دیگه، لابد فایده علمی داره، ذهنمو قوی میکنه و ... اما تا کی با این حرفها باید جلو بریم؟؟؟؟
این هم که گفتید (هم اکنون نیز اساتید بسته به مهم بودن یا کم اهمیت بودن ثمرات مسأله، زمان صرف شده در تبیین آن مسأله را تغییر میدهند) باید بگم یک مشکل مهم بحث تشخیص مصداق است. متأسفانه برخی قبول ندارند که فلان مبحث بی فایده است در نتیجه بحث میکنند. تقاضای من این است که از هر استادی که قبولش دارید و بحث وضع را با فایده میداند بخواهید یک نمونه عینی برای اثبات بافایده بودن بحث وضع بیاورد.