چند سال و چگونه درس خارج بخوانیم؟

[امین 69]

مشکلی را که می فرمایید به نظر بنده هم از ایرادات اساسی دروس خارج است. اگر توجه کنید می بینید که بر سر درس های خارج بزرگان، بسیاری از افراد هستند که محاسنشان سفید شده است. من نمی توانم چنین رویه ای را قبول کنم. بالاخره طلبه باید روزی بازدهی داشته باشد. بنده خود در شرح حال بسیاری از علما خوانده ام که در اوایل سنین جوانی به اجتهاد رسیده اند.


البته نظر بزرگان را محترم می دانم، اما چون بحث علمی است نظر خود را به عنوان یک طلبه عرض می کنم؛
به نظرم نوشتن تقریر مربوط به قبل از درس خارج است و هنگام آموختن روش اجتهاد. بعد از این دیگر باید این روش را تمرین کرد تا برای انسان ملکه شود و فرد بشود مجتهد متجزّی. همانند دیگر رشته های علمی در مرتبه ی تخصص و به اصطلاح دکتری، خود طلبه دست به استفاده ی از آموخته هایش بزند و برود در منابع دینی و نظر خود را استخراج کند. این طور می شود مجتهد، نه این که تقریر بنویسد که این چیزی غیر از تقلید نیست، منتهی تقلید تفصیلی.
البته این تمرین و استخراج باید گروهی باشد تا از فواید کثیر آن بهره برد و از مضرات تک روی دوری کرد. همچنین این روند اجتهاد باید زیر نظر یک متخصص (مجتهد) انجام شود تا از کجروی ها و اشتباهات مبنایی جلوگیری شود.