(7-اسفند-1396, 18:35)سید محمد صادق رضوی نوشته:در پاسخ به اولا عرض می کنم که بله ما هم قبول داریم که این بیان غیر عرفی است لکن غرض عقلایی بر آن متصور است لذا ممکن است شارع بخواهد در این جا خلاف عرف حرف بزند و سیره ای جدید ایجاد کند. و این که فرمودید این زحمت برای عدول است عرض می کنیم که زحمت برای مطلق انسان هاست نه خصوص عدول و همین زحمت موجب انزجار و انزوای فساق می شود.(7-اسفند-1396, 16:29)89194 نوشته: اشکال ما این است این احتمال وجود دارد که شارع عدم اعتبار خبر مطلق فسّاق را اختیار کرده باشد به این هدف که شخص فاسق از این جهت منزوی گردد و یک بار اجتماعی سنگین را بر خود احساس کند. به عبارت دیگر شارع قصد دارد با یک تیر دو نشان را هدف قرار دهد و این کاملا عقلایی و سازگار با اطلاق آیه است. لذا اشکال تعارض با این پاسخ جواب داده نمی شوداولا این که در آیه نفرموده لا یعتبر خبر الفاسق، بلکه فرموده در مورد خبر فاسق تبیّن کنید. و این خیلی غیر عرفی است که تنها برای منزوی کردن فساق بدون هیچ جهتی از خبرشان تبیّن کنید. پس به جای منزوی کردن فساق، عدول را به زحمت زائد و لغوی می اندازد!!
ثانیا در تعلیل آیه بیان شده که علت تبیّن، اصابه به جهالت است، و مشخص است که فسق عملی در کم و زیاد شدن اصابه به جهالت تأثیری ندارد.
و ثالثا نقل نکردن از فساق تأثیری در منزوی شدن ندارد همانطور که اعتبار عدالت در مسائل مختلف این پیامد را نداشته!
در پاسخ به ثانیا حرف شما صحیح است و اتفاقا استاد هم به این تعلیل در پاسخ دومشان، اشاره کردند لکن اشکال ما فقط به پاسخ اول استاد است.
در پاسخ به ثالثا عرض می کنیم که منزوی نشدن در برخی موارد به جهت کفایت حسن ظاهر است که انزوا صورت نمی گیرد به اضافه این که هیچ موردی مثل خبر فاسق مورد ابتلا نیست به این معنا که یک فاسق شاید در موارد محدودی شاهد طلاق یا امام جماعت شود ولی اخبار های بسیاری دارد که اگر قرار باشد اخبار او پذیرفته نشود در جامعه فردی بی ارزش و منزوی خواهد شد.
