15-اسفند-1396, 17:26
ضمن عرض سلام خدمت دوستان
هفته گذشته از طرف مدرسه فقهی امام محمد باقر ع به پژوهشگاه رویان رفتیم. یکی از مسائلی که در آن جا مطرح شد بحث جواز سقط جنین بیمار قبل از ولوج روح بود.
حقوقدانی که در جلسه حضور داشت خودش قائل به این بوده که این امر جایز نیست. نکته جالب توجه این بود که یکی از ادله ایشان بر این عدم جواز این بوده که اگر چه قبل از ولوج روح، «انسان» وجود ندارد ولی از جهت فلسفی همین که یک چیزی قوۀ انسان شدن را داشته باشد و اگر در روند آن اخلالی از خارج صورت نگیرد قطعا تبدیل به انسان می شود این هم حکم انسان را دارد و قتل آن قتل نفس است.
آیا می توان این دیدگاه را در فقه داخل نمود و بر اساس آن حکم کرد؟؟
هفته گذشته از طرف مدرسه فقهی امام محمد باقر ع به پژوهشگاه رویان رفتیم. یکی از مسائلی که در آن جا مطرح شد بحث جواز سقط جنین بیمار قبل از ولوج روح بود.
حقوقدانی که در جلسه حضور داشت خودش قائل به این بوده که این امر جایز نیست. نکته جالب توجه این بود که یکی از ادله ایشان بر این عدم جواز این بوده که اگر چه قبل از ولوج روح، «انسان» وجود ندارد ولی از جهت فلسفی همین که یک چیزی قوۀ انسان شدن را داشته باشد و اگر در روند آن اخلالی از خارج صورت نگیرد قطعا تبدیل به انسان می شود این هم حکم انسان را دارد و قتل آن قتل نفس است.
آیا می توان این دیدگاه را در فقه داخل نمود و بر اساس آن حکم کرد؟؟
