اشکال: رابطه سیره و دلیل لفظی

[رهـگذر]

البته روشن است که بیان مذکور فرع احراز مقام بیان است و الا دلالت سکوتیه سر نمی رسد .

اگر مقام بیان احراز شود که بحثی در آن نیست.
مشکل اینجاست که ما باشیم و یک سیره موسع به همراه یک دلیل لفظی مضیق و نمی‌دانیم که شارع با این دلیل لفظی در صدد ردع سیره است یا خیر؟
آیا در چنین مواردی دلیل لفظی ظاهر در ردع است یا مجمل است؟!
و الا اگر احراز کنیم که شارع در مقام بیان ردع سیره است، بحثی باقی نمی‌ماند.