2-ارديبهشت-1398, 21:03
(آخرین تغییر در ارسال: 2-ارديبهشت-1398, 21:03 توسط مهدی خسروبیگی.)
در اطلاق مقامی باید احراز کنید که در مقابلش خبر مخالف وجود ندارد. مثلا روایت گفته است نماز مستحب بخوانید. اطلاق مقامی اقتضا می کند که این نماز مشروط به شروط نماز واجب از جمله وضو است. اطلاق مقامی اقتضا دارد که آنچه در نماز واجب شرط است در نماز مستحبی هم شرط است مگر دلیل مخالف داشته باشیم. حال این دلیل مخالف اگر به نحو ظهور باشد جلوی اطلاق را می گیرد و اگر احتمال خلاف هم باشد دیگر نمی توان به اطلاق مقامی تمسک کرد. لازم نیست ظاهر در معنا باشد بلکه احتمال هم باشد کافی است.
22/12/97درس فقه استاد قائینی