3-ارديبهشت-1398, 21:04
(آخرین تغییر در ارسال: 3-ارديبهشت-1398, 21:04 توسط مهدی خسروبیگی.)
جنجال ولوج روح بین ۴۰ تا ۱۲۰ روز
آیتالله سیستانی در پاسخ به این سؤال که آیا سقط جنین 40 روزه دیه دارد، فرموده است انداختن حمل پس از انعقاد نطفه، جایز نیست و دیه و کفاره دارد، مگر اینکه باقی ماندن حمل برای مادر ضرر جانی داشته باشد، یا مستلزم حرج شدیدی باشد که معمولاً تحمل نمیشود، که در این صورت قبل از دمیدن روح، اسقاط آن جایز است و بعد از آن مطلقاً جایز نیست.
استاد قائینی می فرماید مردد شدن ولوج روح بین ۴۰ تا ۱۲۰ روز بسیار جنجالی است و از نظر برخی بزرگان فقه مانند شیخ صدوق معیار در ولوج روح گذشت ۵ ماه است که از نظر پزشکی شاید متجاوز از ۲۰ هفتگی هم باشد و روایات مربوط به ولوج روح در 5 ماهگی مبتلا به معارض است بنابراین التزام به اینکه ولوج روح و پیدایش حیات در ماه پنجم رخ میدهد جای اما و اگر و تردید دارد.برخی از پزشکان معتقدند تشخیص ناهنجاریهای جنینی زیر چهار ماه ممکن نیست و امکان آن پس از چهارماهگی که امکان ولوج روح وجود دارد بیشتر است. برای همین باید بالا بردن سن جنین در جواز اسقاط به عنوان پیشنهاد مطرح شود تا برای قانونی شدن، مراحل خود را طی کند.نسبت به قبل از ولوج روح معروف بین بزرگان و اصحاب فتوای معاصر این است که در مرحله قبل از ولوج روح چنانچه استمرار حاملگی برای مادر منشأ حرج و مشقت شدید باشد که میتواند ناشی از ناهنجاریهای خلقتی جنین، پیامدهای جنین برای حیات مادر و پیامدهای ادامه بارداری و حاملگی برای سلامتی مادر و یا مسائل خارج از این باشد ولو مسائل مرتبط با آبرو، در این زمینه حرج مجوز اسقاط است.از نظر فقهی تشخیص معیار حرج خود مادر است اما در مواردی که مادر امکان تشخیص نداشته باشد این امر بر عهده کارشناس قرار داده میشود لکن این که گفته شده سه نفر پزشک باید آن را تایید کنند توجیه فقهی ندارد و میتوان به نظر یک نفر خبره اعتماد کرد. نشست علمی سقط جنین سایت معظم له