++++++++++++++++++
حضور سخنرانان مذهبی تلویزیونی در حرم حضرت معصومه(س) در تاریخ اول رجب 1398، آقایان: سید محمد مهدی میرباقری، طائب، عابدینی، مسعود عالی و ...، گویا سخنرانان مذهبی تلویزیونی با این حضور قصد دارند اعلام کنند که آنها هم مخالف بسته شدن حرم در این روزها هستند.
+++++++++++++++++++
سفارشات استاد مشهور اخلاق شیخ جعفر ناصری در مورد مشکل ویروس کرونا برگرفته از سخنرانی صوتی ایشان در تاریخ چهارم اسفندماه98
نوشتن عبارات زیر و نصب نمودن آن بر درب خانه [به همین شکل حروف جدا از هم نوشته شود]:
ب س م ا ل ل ه ا ل ر ح م ن ا ل ر ح ی م
بسم الله الرحمن الرحیم السلام علیک یا اباعبدالله انی ارید امانا یابن فاطمه مستمسکا بیدی من طارق الزمن
تذکر: نوشتن این دعا توسط خود افراد بخصوص افراد صالح، تاثیر بیشتری نسبت به چاپ آن با دستگاه دارد.
نوشتن آیه ۵۱ سوره توبه و نصب نمودن آن بر ورودی خانه:
قُل لَّن يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
برگرفته از سخنرانی صوتی ایشان در تاریخ چهارم اسفندماه98
https://www.facebook.com/kurosh.yeganeh/...6713259252
+++++++++++++++
پایگاه حرم معصومه در قم، با انتشار یادداشتی ضمن انتقاد از مصوبه شورای تأمین استان قم مبنی بر تعطیلی نماز جماعت و ضدعفونی کردن حرم، اعلام کرد سازههای این حرم به دلیل استفاده از نقره «در بالاترین سطح آنتیباکتریایی و سد محکمی برای اپیدمی کرونا است».
نویسنده این یادداشت که روز چهارشنبه، ۷ اسفند، در پایگاه رسمی این مکان مذهبی منتشر شده، همچنین با اشاره به سخنان اخیر آیت الله محمد سعیدی، تولیت حرم مطهر، مبنی بر «دارالشفا بودن حرم» اضافه کرده است که «هشیاری مردم بصیر قم مانع اجرای تصمیم اشتباه و غیرایمانی شورای تأمین شد».
https://news.amfm.ir/1398/12/07/%D8%A2%D...%B4%D8%AF/
قطع قلم به قیمت نان می کنی رفیق
این خط و این نشان که زیان می کنی رفیق
گیرم درین میانه به جایی رسیده ی
گیرم که زود دکه دکان می کنی رفیق
کفاره اش ز گندم عالم فزون تر است
از عمر آنچه خدمت خان می کنی رفیق
خود بستمش به سنگ لحد مرده توش نیست
قبری که گریه بر سر آن می کنی رفیق
گفتی گمان کنم که درست است راه من
داری گمان چو گمشدگان می کنی رفیق
این خط و این نشان که زیان می کنی رفیق
گیرم درین میانه به جایی رسیده ی
گیرم که زود دکه دکان می کنی رفیق
کفاره اش ز گندم عالم فزون تر است
از عمر آنچه خدمت خان می کنی رفیق
خود بستمش به سنگ لحد مرده توش نیست
قبری که گریه بر سر آن می کنی رفیق
گفتی گمان کنم که درست است راه من
داری گمان چو گمشدگان می کنی رفیق