21-آبان-1399, 21:34
(12-آبان-1399, 07:21)مسعود عطار منش نوشته: می توان تصور کرد که عقل در حکم خود شک کند بلحاظ شک در موضوعش یعنی چون نمی‌داند موضوع حکمش اینجا هست یا نه نمی‌داند حکمش هست یا نه و حکم ظاهری جعل میکند . در مانحن فیه هم چون نمی‌داند مصالح و مفاسد واقعیه (که موضوع حکم عقل به حسن و قبح است)کدامش بر دیگری می‌چربد نمی‌داند موضوع حکم عقل به حسن یا قبح موجود است یا نه لذا حکم ظاهری میکند .
سلام اولا در صورت شک در موضوع، عقل قاطع به عدم حکم سابق خود است نه شاک، ثانیا اگر حاکم خود عقل است چگونه است که حاکم در موضوع حکم خود شک میکند؟ موضوع از نظر عقل باید کاملا روشن باشد چون حاکم خود اوست فلذا شک در وجود موضوع در واقع شک در قید و قیود و حدود موضوعی است که خود او مخترع آن بوده؛ فلذا اصلا از خود حاکم معقول نیست.
