امکان تخییر بین اقل و اکثر

[مسعود عطار منش]

تحلیل وجوب تخییری بین اقل و اکثر به این نحو است که یا فقط یک تسبیحه بخوان یا اگر خواستی بیتشر بخوانی و دومی را خواندی باید سومی را هم بخوانی.
مثال نقصی عرفی اش اینست که شما مثلا والدین خود را برای مهمانی شب یلدا به خانه خودتان دعوت میکنی و به عیال میگویید مراقب باش یا بردارانم را دعوت نکنی یا اکر یکی را دعوت کردی باید بقیه را هم دعوت کنی تا کسی ناراحت نشود.
اما جواب حلی از بیان آقای خویی رحمه الله:
ایشان دو شق مطرح کردند که یا لابشرط است یا بشرط لا و فرمودند اگر لا بشرط باشد وجوب اکتر لغو است ولی این لغویت ناتمام است چون اگر وجوب تسبیحه واحده لا بشرط از مازاد باشد دو حالت دارد یا شما دومین تسبیحه را می آوری یا نمی آوری که بر فرص اتیان دومی شارع می تواند بکوید بعد از اتیان دومی بشرط شی نسبت به سومی هستم حالا به هر غرصی که خودش میداند مثلا می تواند غرضش به فرد تعلق گرفته باشد که شاید شاهد روایی هم داشته باشد که می فرماید خدا فرد است و فرد را دوست دارد.