از روایتگری، تا باورمندی

[سید محمد صادق رضوی]

اما فارغ از این که آیا این فرق بین اصل و مصنف صحیح است یا نه، مشکل است که تعبیر مصنفین در عبارت شیخ صدوق را ناظر به معنای اصطلاحی دانست؛ به این جهت که در همان عبارات، تعبیر تصنیف به معنای غیر اصطلاحی به کار رفته و اصلا برای همین کتاب (من لا یحضر) به کار برده اند (...وَ صَنَّفْتُ لَهُ هَذَا الْكِتَابَ بِحَذْفِ الْأَسَانِيد...)

وقتی می گوییم بین مصنّفات و اصول فرق است، هیچ وقت به این معنا نیست که تمام مشتقّات آنها هم با هم متفاوتند
فعل (صنّفت) در اینجا یک معنای کاملا عرفی دارد و نمی تواند قرینه ای بر عدم این تمایز باشد.