ارسالها: 8
موضوعها: 6
تاریخ عضویت: آذر 1400
اعتبار:
0
سپاس ها 7
سپاس شده 1 بار در 1 ارسال
24-آذر-1400, 01:17
(آخرین تغییر در ارسال: 24-آذر-1400, 01:26 توسط alisoleimani.)
اگر شخصی قطع به خمریت مایعی پیدا کند و سپس تجری کند و آن را بنوشد ، و معلوم شود آن مایعی که نوشیده در واقع خون بوده ، در این صورت آیا به خاطر شرب خون مستحق عقاب است ؟ با وجود اینکه علم به حرمت خمری او واقعیتی نداشته و نسبت به خون هم علم به موضوع نداشته است ؟
با توجه به مبنای شیخ (که فرضا) متجری مستحق عقاب نیست ، معلوم می شود که به خاطر تجری مستحق عقاب نیست.
حال آیا بخاطر شرب خون مستحق عقاب است یا نه ؟
ارسالها: 68
موضوعها: 37
تاریخ عضویت: فروردين 1399
اعتبار:
2
سپاس ها 15
سپاس شده 20 بار در 17 ارسال
چون علم نداشته است عصیان نسبت به خطاب حرم المیتة والدم محقق نشده است.
ارسالها: 267
موضوعها: 120
تاریخ عضویت: آبان 1393
اعتبار:
10
سپاس ها 87
سپاس شده 82 بار در 66 ارسال
شرب الدم غیر اختیاری بوده
شرب الخمر هم که واقع نشده
تجری هم که عقاب نداره
شرب خمر و دم هم جامع ندارند تا جهل مرکبش منجز تکلیف باشد
ارسالها: 304
موضوعها: 105
تاریخ عضویت: دي 1396
اعتبار:
29
سپاس ها 20
سپاس شده 247 بار در 158 ارسال
25-آذر-1400, 19:10
(آخرین تغییر در ارسال: 25-آذر-1400, 19:20 توسط محمود رفاهی فرد.)
درباره مطلب آقای حسین بن علی:
این که بگوییم شرب دم، غیر اختیاری بوده مشکل است. اگر شرب دم، غیر اختیاری بوده، شرب خمر هم که واقع نشده، پس نتیجه بگیریم که این آقا کلا هیچ فعل اختیاری ای انجام نداده در حالی که این خلاف وجدان است و مسلما فعلی اختیاری از این شخص صادر شده. به تقریب دیگر: فعلی که از این شخص صادر شده چه بوده؟ پاسخ می دهیم یک فعل از او صادر شده و شرب دم بوده. سوال دوم، فعل این شخص اختیاری بوده یا جبری؟ پاسخ می دهیم اختیاری بوده و در آن زمان کسی از او سلب اختیار نکرده. جمع بین این دو پاسخ نتیجه می دهد که همین شرب دم را اختیاری بدانیم.
وانگهی، مگر ما یک خطابی داریم که فاعل فعل غیر اختیاری معاقب نیست تا اینجا بحث کنیم که صدق اختیار می کند یا نه؟ ما مثلا یک خطاب یحرم شرب الدم داریم و این شخص هم مرتکب شرب الدم شده لذا باید ببینیم می توانیم عذری برای او دست و پا کنیم یا نه؟ اگر مستند برائت، برائت عقلائی باشد واقعا مشکل به نظر می رسد که بگوییم ارتکاز عقلائی در این جا حکم به معذوریت این شخص می کند. اگر مولی به این شخص بگوید که چرا شرب دم کردی و او بگوید نمی دانستم دم است و مولی بگوید بالاخره می دانستی که حرام است و می دانستی باید از آن اجتناب کنی. آیا ارتکاز عقلاء این حرف مولی را تخطئه می کند و می گوید ای مولی بین شرب دم و خمر که جامع نیست تا جهل مرکبش منجز باشد؟! اگر هم مستند برائت، شرعی است، اگر مفاد برائت این است که اگر حرمت چیزی را نمی دانستید نسبت به آن معذورید خب اینجا شخص حرمت این شرب را می دانسته ولو تصور می کرده حرمت به جهت خمریت است و در واقع، به جهت دم بوده، بله اگر هم مفاد برائت این باشد که اگر دم بودن مایعی را نمی دانستید نسبت به شرب آن معذورید وجهی دارد که بگوییم شامل اینجا می شود ولی باز هم تمسک به آن دشوار است لقوۀ احتمال الانصراف عن نحو هذا لکون الاطلاق خلاف الارتکاز العقلائی
ارسالها: 304
موضوعها: 105
تاریخ عضویت: دي 1396
اعتبار:
29
سپاس ها 20
سپاس شده 247 بار در 158 ارسال
عرض بنده این است که این شخص که از او شرب دم واقع شده و در این کار هم مضطر نبوده (به این معنی که متمکن از ترک بوده) و التفات به حرمت کاری که میکرده هم داشته من وجدان نمیکنم که اگر شارع او را عقاب کند قبیح است.
قبول دارم که تعبیر سابقم در تردید در اختیاری نبودن شرب دم مناسب نبود.