تذکر نکته ای در روش تصحیح و تفسیر متن

[مسعود عطار منش]

درس خارج فقه24/7/140‪1
یکی از نکاتی که باید مورد توجه قرار گیرد آن است که کتابهایی که ناظر به یکدیگر نوشته شده اند را بشناسیم.
توجه به نکته مذکور در دو جهت سودمند است:
1: گاهی در تفسیر یک عبارت دچار اشکال می شویم در اینجا با مراجعه به کتابهایی که ناظر به کتاب مورد نظر نگلشته شده اند احیانا می توانیم اشکالات مورد نظر را حل کنیم.
بطور مثال شهید اول دارای ابتکارات زیادی است اما خوش قلم نیست و احیانا ابهاماتی در کلماتشان وجود دارد اما شهید ثانی بسیار هوش قلم است و عباراتش نیز ناظر به عبارات ششهید اول است لذا می توان برای تفسیر عبارات شهید اول از کلمات شهید ثانی استفاده کرد.
2. گاهی برخی از کتب دارای عبارات ناسازگار و غلطهای نسخه ای هستند در این گونه موارد اگر کتابهای ناظر به این کتب را بشناسیم می توانبم بعنوان نسخه فرعی برای تصحیح نسخه کتاب مورد نظر استفاده کنیم.
بطور مثال تفسیر ابوالفتوح رازی یا فقه القرآن راوندی در بسیاری از موارد برگرفته از کتب شیخ طوسی همچون تبیان هستند لذا برای تصحیح نسخه تبیان می توان از این کتب به عنوان نسخه فرعی اسنفاده کرد.