10-دي-1401, 17:36
تفسیر اول از تغیر تقدیری
تفسیر اول این است که بگوییم مقصود از تغیر تقدیری این است که اگر با حواس پنجگانه قابل درک باشد حسی است و اگر با حواس پنجگانه قابل درک نباشد تغییر تقدیری و لولایی است. که این تقریر از تغییر تقدیری مخالف اجماع است و قطعا ملاک نیست علاوه بر اینکه از ظهورات ادله هم خارج است چون ظهورات ملقات به عرفی شده است که ملاک را حواس متعارف خود می داند و نه حس با ابزار دقیق، بنابراین تا زمانی که دلیل بر خلاف نیاید چنین موارد از ظهورات خارج است.
تفسیر دوم
اما تفسیر درست از تغییر تقدیری چنانکه در کلمات قائلین به آن مانند مرحوم علامه وجود دارد، آن است که بگوییم مقدار ترشی ای که حس بفهمد یا مقدار نجسی که تغییر رنگ بدهد، وجود دارد یا مثلا در بحث دیدن هلال، ماه در موقعیتی که چشم بتواند ببیند، هست اما مانعی جلوی آن را گرفته است. در اینجا اجماع قبلی نمی آید چون علامه قائل است و فتوا به تغییر داده است و کبرای قبلی هم که مطرح کردیم نمی آید چرا که این ها هم فرد محسوس هستند. اما مهم این است که عنوان در لسان دلیل، ظهور در موضوعیت دارد یا طریقیت؟
اگر ظهور عنوان در موضوعیت باشد، یعنی تغییر باید محسوس باشد و موضوعیت دارد و در فرض لولایی، تغییری اتفاق نیفتاده است. در فرض لولایی چون آب قبلا قرمز بود، خون هم که در آن می افتد هنوز هم قرمز است و نه رنگ و نه بو و نه مزه آن تغییر نکرده است.
اما اگر تغییر در لسان ادله طریقیت داشته باشد، تغیر، طریقی است برای آن مقدار نجسی که بتواند غالب بشود و در فرض ما آن ذو الطریق و آن مقدار نجس وجود دارد.
که باید بررسی کرد قیود موضوع ما مانند رویت و غیره، حیثیت تعلیلیه یا تقیدیه یا عنوان مشیر هستند.
درس خارج فقه (جلسه 53– 1401/9/28)
تفسیر اول این است که بگوییم مقصود از تغیر تقدیری این است که اگر با حواس پنجگانه قابل درک باشد حسی است و اگر با حواس پنجگانه قابل درک نباشد تغییر تقدیری و لولایی است. که این تقریر از تغییر تقدیری مخالف اجماع است و قطعا ملاک نیست علاوه بر اینکه از ظهورات ادله هم خارج است چون ظهورات ملقات به عرفی شده است که ملاک را حواس متعارف خود می داند و نه حس با ابزار دقیق، بنابراین تا زمانی که دلیل بر خلاف نیاید چنین موارد از ظهورات خارج است.
تفسیر دوم
اما تفسیر درست از تغییر تقدیری چنانکه در کلمات قائلین به آن مانند مرحوم علامه وجود دارد، آن است که بگوییم مقدار ترشی ای که حس بفهمد یا مقدار نجسی که تغییر رنگ بدهد، وجود دارد یا مثلا در بحث دیدن هلال، ماه در موقعیتی که چشم بتواند ببیند، هست اما مانعی جلوی آن را گرفته است. در اینجا اجماع قبلی نمی آید چون علامه قائل است و فتوا به تغییر داده است و کبرای قبلی هم که مطرح کردیم نمی آید چرا که این ها هم فرد محسوس هستند. اما مهم این است که عنوان در لسان دلیل، ظهور در موضوعیت دارد یا طریقیت؟
اگر ظهور عنوان در موضوعیت باشد، یعنی تغییر باید محسوس باشد و موضوعیت دارد و در فرض لولایی، تغییری اتفاق نیفتاده است. در فرض لولایی چون آب قبلا قرمز بود، خون هم که در آن می افتد هنوز هم قرمز است و نه رنگ و نه بو و نه مزه آن تغییر نکرده است.
اما اگر تغییر در لسان ادله طریقیت داشته باشد، تغیر، طریقی است برای آن مقدار نجسی که بتواند غالب بشود و در فرض ما آن ذو الطریق و آن مقدار نجس وجود دارد.
که باید بررسی کرد قیود موضوع ما مانند رویت و غیره، حیثیت تعلیلیه یا تقیدیه یا عنوان مشیر هستند.
درس خارج فقه (جلسه 53– 1401/9/28)
