این بحث اختلافی است میان مشهور و غیر مشهور. مشهور میگویند کفار نیز مکلف به فروع هستند ولی برای صحت نماز باید اسلام داشته باشند و مشروط به اسلام است به نحو شرط واجب نه شرط وجوب. یعنی واجب است نماز در حال اسلام و این کافر می‌تواند نماز در حالت اسلام را اقامه کند که فعلا اختیار نمی‌کنند. به نظر ما نیز حرف مشهور درست است و بعید است که زنا و لواط در حق آنها جایز باشد.
مرحوم خوئی گفته کفار مکلف به فروع نیستند و اذان برای کفار تشریع نشده و لذا صحیح نیست. ایشان به دلیل یک روایت چنین گفته که سیأتی این روایت دلالت ندارد.
حال اگر مبنای مشهور را قبول کردیم که مکلف به فروع هستند، پس اذان و اقامه در حق آنان نیز مستحب است، اما به چه بیان می‌تواند از آنها صحیح نباشد؟
بعضی گفتند اصلا اذان و اقامه در حق کافر متصور نیست چون یکی از فصول اذان، شهادتین است که اگر بگوید مسلمان می‌شود.
اما این بیان نادرست است چون ممکن است کافر باشد و به کفرش باقی باشد ولی بتواند اذان و اقامه بگوید مثل خیلی از عامه که اذان بر طبق مذهب شیعه و با شهادت ثالثه گفتند. حتی در مثل غلات و نواصب که کفار محسوب می‌شوند ولی اذان را هم میگویند.
بعضی گفتند به دلیل این است که قصد قربت از آنها متمشی نمی‌شود.
اما پاسخ این است که در اذان اعلام که قصد قربت لازم نیست. اما در غیر اعلام نیز قصد قربت از کافر می‌تواند متمشی شود که به او چنین القاء شود که اگر این الفاظ گفته شود بر طبق مذهب خودت به ثواب می‌رسی. حتی هیچ اشکالی ندارد که کفار بعضی از اعمال مسلمانان را رجاءا اتیان کنند.
اما به نظر ما با وجود آیات و روایات، اسلام شرط در عمل است. مثل أُولئِكَ الَّذينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ إِلاَّ النَّارُ وَ حَبِطَ ما صَنَعُوا فيها وَ باطِلٌ ما كانُوا يَعْمَلُون.
درس خارج فقه استاد گنجی جلسه 108 تاریخ 15 اسفند ماه 1401
مرحوم خوئی گفته کفار مکلف به فروع نیستند و اذان برای کفار تشریع نشده و لذا صحیح نیست. ایشان به دلیل یک روایت چنین گفته که سیأتی این روایت دلالت ندارد.
حال اگر مبنای مشهور را قبول کردیم که مکلف به فروع هستند، پس اذان و اقامه در حق آنان نیز مستحب است، اما به چه بیان می‌تواند از آنها صحیح نباشد؟
بعضی گفتند اصلا اذان و اقامه در حق کافر متصور نیست چون یکی از فصول اذان، شهادتین است که اگر بگوید مسلمان می‌شود.
اما این بیان نادرست است چون ممکن است کافر باشد و به کفرش باقی باشد ولی بتواند اذان و اقامه بگوید مثل خیلی از عامه که اذان بر طبق مذهب شیعه و با شهادت ثالثه گفتند. حتی در مثل غلات و نواصب که کفار محسوب می‌شوند ولی اذان را هم میگویند.
بعضی گفتند به دلیل این است که قصد قربت از آنها متمشی نمی‌شود.
اما پاسخ این است که در اذان اعلام که قصد قربت لازم نیست. اما در غیر اعلام نیز قصد قربت از کافر می‌تواند متمشی شود که به او چنین القاء شود که اگر این الفاظ گفته شود بر طبق مذهب خودت به ثواب می‌رسی. حتی هیچ اشکالی ندارد که کفار بعضی از اعمال مسلمانان را رجاءا اتیان کنند.
اما به نظر ما با وجود آیات و روایات، اسلام شرط در عمل است. مثل أُولئِكَ الَّذينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ إِلاَّ النَّارُ وَ حَبِطَ ما صَنَعُوا فيها وَ باطِلٌ ما كانُوا يَعْمَلُون.
درس خارج فقه استاد گنجی جلسه 108 تاریخ 15 اسفند ماه 1401
